kids.ge logo

ბაბუა, რომელიც ალტერნატიულ მუსიკას უსმენდა

ფავორიტებში დამატება

რა უცნაურია, ბაბუაჩემს, ტრადიციების მოყვარულ კაცს, ალტერნატიული მუსიკის მოსმენა სიამოვნებს. ის 79 წლისაა. ასაკის შესაბამისად დაქვეითებული აქვს მხედეველობა, ცოტა სმენა და ცოტაც მგრძნობელობა, უჭირს სიარული... და ვერ უყურებ, თურმე რა თანამედროვედ უცემს ბებერი გული?! მე რომ მაგის ასაკში ვიქნები, ალბათ, "ჭრელო პეპელაც" ხმამაღალ ყვირილად მომეჩვენება... ან, იქნებ, ახალგაზრდებს ჰგონიათ, რომ რადგან მოხუცებს ნაოჭმიყრილი კანი და დაღლილი გამოხედვა აქვთ აუცილებლად სიწყნარე და სახლში ჯდომა სჭირდებათ? იქნებ, დაღლილი კი არა, უბრალოდ მოწყენილი სახეები აქვთ სულთან მოახლოვებული განშორების გამო. რა ვიცი?... ის კი ნამდვილად ჩანდა, რომ მოხუცებისთვის სახასიათო ყველა თვისება და საქციელი ჰქონდა ბაბუაჩემს, მაგრამ ეს ალტერნატიული მუსიკა?! იქნებ ყველაფერი მისი კარგი სმენის ბრალიც კი იყო, ახალგაზრდობაში მშვენივრად მღეროდა, ოღონდ ხალხურებს. ხალხური მუსიკა, მიუხედავად იმისა, უსმენ თუ არა, იცი, რომ "კარგია", მარტივი ლოგიკით: ფასეული რომ არ იყოს, ჩვენამდე ვერ მოაღწევდა! მაგრამ ალტერნატიული მუსიკა? რომელიც ისეთი „რაღაცნაირია“, რომ უამრავი ძველსმიჩვეული ყური აძაგებს და, ალბათ, სამართლიანად, რადგან ყველაფერი ახლის მიღებას დროში ადაპტაცია სჭირდება, მარტივად მას ან ძალიან ნიჭიერი და თანდაყოლილი თანამედროვე სულით დაბადებული ადამიანები იღებენ, ან ნიჭიერი და ძალიან განათლებული, რომლებმაც იციან, როგორც საინტერესო სიახლე, ისე მაინც უნდა მიიღონ იგი.

მუსიკალური განათლება ნაკლებად, მაგრამ მუსიკალური გემოვნება ბავშობიდან ჰქონია ბაბუაჩემს. ჯერ კიდევ ჩვილობაში, წამში წყვეტდა დიდი ხნის ატეხილ ტირილს, თურმე, "კრიმანჭულის" გაგონებაზე. ჩემი დიდი ბებია, უზნეო და მჩხავანა ბაბუაჩემს ვერაფრით რომ ვერ დააწყნარებდა, ყანაში წაუყვანდა ქმარს: – უმღერე, შენ გენაცვალე, მომჭრა თავი, შეაწუხა მეზობლებიო... ასე სიმღერ-სიმღერით გადააჩვიეს ბაბუაჩემი ცრემლების ღვრას და სატირლად მოღებული პირი მასაც სიმღერისკენ მოუბრუნეს. სოფელში ზოგჯერ "ყანის ბავშვსაც" ეძახდნენ, თუმცა, რაც ხმა ამოიდგა და "რ"-ს ომახიანად გამოთქმა ისწავლა, ყანაში არავის უნახავს, სულ ტაშ-ფანდურში გაატარა თავისი ცხოვრება. ბებია და ბაბუა მასაც ასწავლიდნენ, ფარსმან სპარსივით, "ცხოვრება უდაბნოა, ურწყული და ეცადე გარს შემოუაროო", ფარსმანისგან განსხვავებით, დაუჯერა წინაპრებს და ტკივილსა თუ გაჭირვებას სულ სიმღერ-სიმღერით იგერიებდა თურმე.

ერთხელ ტყეში წასულა სანადიროდ, ცოტა ხანში მეგობრებმა მიიხედ-მოიხედეს და სად არის ბაბუაჩემი? უფიქრიათ, ორმოში ხომ არ ჩავარდა, სადმე ხომ არ გადაიჩეხაო და დაფეთებულებს დაუწყიათ ძებნა და ყვირილი. შებინდებისას რას ხედავენ – ზის მურა დათვი ორ ფეხზე, დგას მის წინ ბაბუაჩემი და ხან ცეკვავს, ხან მღერის. ამის შემხედვარე კაცებს დაუმიზნებიათ თოფი დათვისთვის, დათვი წამომდგარა, ბაბუაჩემი იღლიაში ამოუჩრია და ტყეში წაუცუნცულებია. დათვის ბუნაგიდან, ბელებს შორის მოქცეულ ბაბუაჩემს, ძლივს მიუღწევია სოფლამდე. სოფელში კი ხმა გავარდნილა: ამის ტკბილი ხმის მოსმენა მხეცებსაც კი გულზე მალამოდ ეფინებათო! ჰოდა, ახლა, ეს ჩემი ხმატკბილი ბაბუა, რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს, სიამოვნებით უსმენს ხმაურიან და არც თუ ძალაინ მელოდიურ ალტერნატიულ მუსიკას. ბაბუ გურულია. გურულების ხასიათს ძალიან ეტყობა, რომ მათი კუთხე მთაში "აბრაგებად" გაქცეული ქართველებისგან დაახლოვებით მე-15-ე საუკუნეში შეიქმნა, როგორც ყველა ახალი ეთნოსი, ისინიც სიახლეებს შედარებით მარტივად იგებენ და ეგუებიან, უფრო მეტიც, ისწრაფვიან მისკენ და ტრადიციასაც ნაკლებად აიდეალებენ. ალბათ, გურულობაც დაეხმარა ბაბუაჩემს, თუმცა "ნიჭი, ძამიკო, ნიჭიო!", თქვა დიდმა გალაკტიონმა და ასეა, ალბათ, ყველაზე ნიჭიერი ადამიანები ყველაზე ადრე ხედავენ და ქმნიან ახალს. უნიჭოებს კი არ ესმით, რაც არ გესმის, არ მოგწონს, გძულს ან უბრალოდ ლანძღავ... ბაბუაჩემს ესმოდა. ისე გულისყურით უსმენდა, რომ ნამდვილად ესმოდა.

– ბაბუ, რა ნიჭიერი ყოფილხარ! – ვუთხარი მე და გაეღიმა, თითქოს გაუხარდა კიდეც. ის სკოლაში ცუდად სწავლობდა, ინსტიტუტიც ძლივს დაამთავრა... ყველა უსაქმურსა და დარდიმანდს ეძახდა. კარგი ხმის გამო თუ შეაქებდნენ  მხოლოდ... და აი, 80 წელს მიტანებულ ადამიანში პირველად დაინახა ვიღაცამ მისი ნამდვილი "ღირსება" და მერე ვინ? ღლაპმა შვილიშვილმა. ბაბუა იღიმოდა. მან მანამდეც იცოდა, რომ ნიჭიერი იყო. სულ წუწუნებდა, მამაჩემი ამიხირდა და არ ჩამაბარებინა კონსერვატორიაშიო... იცოდა, როგორ არ იცოდა, მაგრამ მე რომ ვუთხარი, გაუხარდა. უცნაურად დარწმუნდა საკუთარ ძალებში და მერე ატირდა... სიკვდილის წინ კი ასეთი რამ დაწერა: "სიბერეში კი არ უნდა ჰკითხო შენს თავს: რისთვის მოვედი? ბავშვობიდან უნდა გიტრიალებდეს თავში! მე დავტირი ჩემს ნიჭს, რომელიც შემეძლო აქ დამეტოვებინა და მიმაქვს სამარეში". იქნებ, კიდევ რამის ნიჭიც ჰქონდა ბაბუს?.

ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს $work_type საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს $work_type საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!

ნახატი მოთხრობები

ამ ნაწარმოების თემაზე ბავშვებს მიერ შექმნილი ნახატები. თუ შენც გაქვს რაიმე დახატული, გაუზიარე ის სხვებს!

გამოგვიგზავნე შენი ნახატიც
 
Kids.ge-ს რჩევები

მოერიდეთ საკვებზე ჩხუბს

ჯანმრთელმა ბავშვმა ინსტინქტურად იცის რამდენი ჭამოს. თუ ის უარს იტყვის საჭმლის დასრულებაზე, არ დააძალოთ ულუფის დამთავრება. ბავშვი არ მისცემს თავს უფლებას, იშიმშილოს.

ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი

„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი”   პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...

ყველა უფლება დაცულია.
kids.ge © 2011 - 2024