|
სათევზაოდ |
|
უ−ხა−რი−ა რა−მაზს,
სა−თევ−ზა−ოდ მეც გავყ−ვე−ბი
ჩემს საყ−ვა−რელ მა−მას.
დე−დას ა−სე და−უ−ბა−რა:
- ნუ მო−ხარ−შავ სა−დილს,
იმ−დენ კალ−მახს ჩა−მო−გი−ტანთ,
რომ ე−ყო−ფა ნა−დიმს!
დარ−ცხვე−ნი−ლი შინ დაბ−რუნდ−ნენ
რა−მა−ზი და მა−მაც -
რა ქნან, თუ−კი ვერ მი−აგ−ნეს
იმ გემ−რი−ელ კალ−მახს...
მარიჯანი
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
