წა−ვაბრ−ძა−ნეთ ფა−ცი−კო
გა−სა−ყი−დად ბა−ზარ−ზე,
ა−თი დღე−ა კვერ−ცხს არ სდებს
გა−და−ე−წყო კა−კან−ზე.

დაგ−ვეხ−ვივ−ნენ მუშტ−რე−ბი:
მე−რე−მე თუ ხა−ბა−ზი,
_ ეგ დე−და−ლი, ბი−ძი−კო,
ღირ−სო სა−მი ა−ბა−ზი!

ბე−ბი−ამ თქვა, მივ−ცე−თო _ ეგ სა−ქო−რე, ე−გო!
სხვა−გან ყოფ−ნას არ ერ−ჩივ−ნა, ჩვენ−თან კვერ−ცხი ე−დო?!.
ი−ყოს ა−წი სხვი−სი ე−ზოს `მო−ღუ−ღუ−ნე გვრი−ტად~,
ვკი−თხოთ ერ−თი _ კვერ−ცხუქ−მო−ბა, სამ ა−ბა−ზად ღირ−და?