თუ დედაენით არ ხარ გაზრდილი

იაკობ გოგებაშვილს

შენ „დე−და−ე−ნით“ მწუხრს მიჰ−კა−ფავ−დი,
სიძ−ნე−ლეს გზი−სას ა−რად აგ−დებ−დი.
რო−გორც ი−ლი−ას, ვა−ჟას, ა−კა−კის,
გშვე−ნის დი−დე−ბის შა−რა−ვან−დე−დი.

გუ−ლის ღა−დარ−ში წიგ−ნი წრთო−ბი−ლი
მტრის შუქს აქ−რობ−და, ჩვენს გულს ათ−ბობ−და.
შენ ბიბ−ლი−უ−რი ი−ა−კო−ბი−ვით
ერ−კი−ნე−ბო−დი უ−სა−მართ−ლო−ბას.

წიგ−ნი კი ა−რა, ჩვენ−თა მართ−ვე−თა
სი−ტყვა, სიმ−ღე−რა ხა−ლი−სი−ა−ნი,
წიგ−ნი კი ა−რა, ფა−რი ქართ−ველ−თა,
ა−მო−ღე−ბუ−ლი ხმა−ლი ფხი−ა−ნი.

წიგ−ნი კი ა−რა, ყრმო−ბის ზღა−პა−რი,
წყა−როს ჩუხ−ჩუ−ხი, ფშვინ−ვა ი−ა−თა,
წიგ−ნი კი ა−რა, წმინ−და ლამ−პა−რი,
შე−ჭი−დე−ბუ−ლი ღა−მის წყვდი−ად−თან...

ტო−რო−ლა, ცად რომ მი−ი−ტყორც−ნე−ბა,
მაღ−ლა აჭ−რი−ლი მთე−ბი მზი−ა−ნი,
ხა−მის−პე−რან−გა ბი−ჭის ოც−ნე−ბა,
ნამგ−ლის წკრი−ა−ლი, ყა−ნის შრი−ა−ლი...

წიგ−ნი კი ა−რა, მი−მო−ფან−ტუ−ლი
კა−ბა−დო−ნებ−ზე სხივ−თა მარ−მა−ში,
სი−ტყვა ქარ−თუ−ლი, სუ−ლი ქარ−თუ−ლი
ჩარ−თუ−ლი დე−დის ი−ავ−ნა−ნა−ში.

ჩვენ კარ−გად ვი−ცით სიბრძ−ნე ნამდ−ვი−ლი,
შენს წმინ−და წიგნ−ში ა−მო−ქარ−გუ−ლი;
თუ დე−და−ე−ნით არ ხარ გაზრ−დი−ლი,
გულ−ში გაკ−ლი−ა ცე−ცხლი ქარ−თუ−ლი.

ჩვენ კარ−გად ვი−ცით აზ−რი ხა−ლა−სი,
რაც გვი−ან−დერ−ძა წიგნ−მა ნა−თელ−მა:
თუ დე−და−ე−ნით შვი−ლებს ა−რა ზრდი,
თა−ვი ტყუ−ი−ლად მო−გაქვს ქართ−ვე−ლად.

ჩვენ გვიყ−ვარს წიგ−ნი სი−ტყვახატული,
გა−ნა სი−ტყვე−ბი?... ნატვ−რის თვლე−ბი−ა.
თუ და−ი−ვი−წყე ე−ნა ქარ−თუ−ლი,
მაშ, სა−ქართ−ვე−ლო დაგ−ვი−წყე−ბი−ა...

ვი−ნა სთქვა, ვი−თომ ბედ−მა დაგვ−ცი−ნა,
ძე არ გა−ღირ−სა, რო−გორც ი−ლი−ას,
ვი−საც მა−მუ−ლის მად−ლი ა−ცხი−ა
შე−ნი ძე ა−რის, შე−ნი შვი−ლი−ა.

გა−ნა რა ძა−ლით და−ი−კე−ცე−ბა
ან ეს ტრა−მა−ლი, ან ეს ჩვე−ნი ცა...
მოდგ−მი−დან მოდგ−მას გა−და−ე−ცე−მა
შრი−ა−ლი შე−ნი „დედაენისა“.
იოსებ ნონეშვილი 1960

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.