- ნახე, წვიმს და თანაც მზეა,
გიკვირს, ჩემო ძვირფასო?
იცი, ამ დროს რას ამბობენ?
რას და მზე პირს იბანსო.
- მზე პირს იბანს?!
როგორ იბანს?
რომ არა აქვს ხელები?
...

მე ბუა მაქვს თითზე,
შემიბერე სული;
მიდი, ბებო, თორემ,
წამივიდა გული,
ისე ძაან მეწვის,
მიჭირს სიარული;
შენ კი, ფისო, რომ ხარ,
...

სუფრაზე წებო დამესხა,
ნეტავი ბებოს რა ვუთხრა?
სასწრაფოდ, უნდა მაგიდას
გადავაფარო სხვა სუფრა.

თორემ თუ ნახავს ბებიკო,
ინერვიულებს ძალიან...
რომ ვერ ვაჩერებ. ამ ხელებს,
ზუსტად ამისი ბრალია!

დათუნია აუზში,
დაცურავს და ბანაობს,
შიმპანზე კი, ბანანს ჭამს,
და ხის ტოტზე ქანაობს.

- ყურშა, თუ არ მატყუებ,
მაშინ რატომ იცინი?
- მე ასეთი ჩვევა მაქვს
და ასეთი სიცილი;
ერთგულების დასტურად,
მიყვარს კუდის ქიცინი.