|
მთვარე ჭაში |
|
მო−ხუ−ცი რა−ში,
მის წინ დე−ვე−ბი ი−ღე−რე−ბენ
ეშ−ვებს და დინ−გებს
და თეთ−რი მთვა−რე სა−ი−დუმ−ლოდ
ჩა−სუ−ლი ჭა−ში
განც−ვიფ−რე−ბუ−ლი უ−ყუ−რა−დებს
მი−მა−ვალ ჭინ−კებს.
ამ სი−ჩუ−მე−ში ვინ დათ−ვა−ლოს
გზა−ნი, ჰუ−ნე−ნი?
აქ წარ−სულ−შიც და მო−მა−ვალ−ში−აც
შე−ჩერ−დე−ბი−ან სა−უ−კუ−ნე−ნი.
გალაკტიონ ტაბიძე 1925
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
