|
სათვალე |
|
რომ სათ−ვა−ლე კარ−გი−ა,
იმ დღეს ვცა−დე, გა−ვი−კე−თე,
ა−რაფ−რად არ მარ−გი−ა.
ვე−ღარც ფი−სო და−ვი−ნა−ხე,
ვე−ღარც ჩვე−ნი თე−მუ−რი,
სათ−ვა−ლეა, ხელს რომ გიშ−ლის,
შენ კი თვა−ლებს ემ−დუ−რი.
გახ−სოვს, გუ−შინ, საყ−ვა−რე−ლო,
მთე−ლი დღე რომ მაწ−ვა−ლე?
თურ−მე ცხვირ−ზე გე−კე−თა და
მა−ძებ−ნი−ნე სათ−ვა−ლე.
ნოდარ დუმბაძე
|
ლექსები ოჯახის წევრებზე, გულუბრყვილო პატარები |
ქეთევან ჯანგავაძე
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
