|
ბებია და შვილიშვილი |
|
ტკბი−ლად უმ−ღერს ნა−ნას:
- გა−ი−ზარ−დე, ა−სა−ხე−ლე
ბე−ბო, დე−და, მა−მა.
ჩე−მო ჩი−ტო, ჩე−მო გვრი−ტო,
ნა−ნა, ვარ−დო, ნა−ნა...
ნუ მაწ−ვა−ლებ, და−ი−ძი−ნე,
არ გიყ−ვარ−ვარ, გა−ნა?
მალ−ხაზს სულ არ ე−ძი−ნე−ბა,
ბე−ბოს უთ−ვალთ−ვა−ლებს,
ხან ად−გე−ბა, ხან დაჯ−დე−ბა,
აბ−რი−ა−ლებს თვა−ლებს.
რა ჰქნას ბე−ბომ, მალ−ხაზს თა−ვი
რო−გორ მი−ა−ნე−ბოს?
და ბი−ჭუ−ნას ნაცვ−ლად იქ−ვე
ჩა−ე−ძი−ნა ბე−ბოს.
მაშ რა ექ−ნა მო−ხუც ბე−ბოს,
ძლი−ერ და−ი−ღა−ლა,
ჩუ−მად უმ−ღერს შვი−ლიშ−ვი−ლი:
- ნა−ნა, ბე−ბო, ნა−ნა!
კუკური გოგიაშვილი
|
ლექსები ოჯახის წევრებზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
