|
ქეთინო |
|
და−მი−ტო−ვეს ქე−თი−ნო,
ა−სე მი−თხრეს: - მი−ხე−დე,
ა−რა−ფე−რი ეტ−კი−ნოს;
ა−რა−ფე−რი გა−ტე−ხოს,
არ და−კუ−წოს კა−ბე−ბი,
არ მო−ხა−ტოს კედ−ლე−ბი,
არ ა−ბურ−დოს ძა−ფე−ბი;
და−უ−მა−ლე ნემ−სე−ბი,
და−უ−მა−ლე ღი−ლე−ბი,
მაკ−რა−ტე−ლიც და−მა−ლე,
არ და−იჭ−რას ფრ−ჩხი−ლე−ბი;
არ გა−ა−ღოს კა−რა−და,
არ და−ხი−ოს წიგ−ნე−ბი,
ფან−ჯა−რა თუ გა−ტე−ხა,
დამ−ნა−შა−ვე იქ−ნე−ბი;
არ მი−უშ−ვა ღუ−მელ−თან,
არ დაგვ−ღუ−პო, მა−ნა−ნა!
არ და−ხა−ზოს პარ−კე−ტი,
და−უ−მა−ლე მან−ქა−ნა;
არ ჩა−უშ−ვა ე−ზო−ში,
სურ−დო არ−ვინ და−მარ−თოს,
და−უ−მა−ლე ფანქ−რე−ბი,
ხელ−ში და−ნა არ ან−დო;
რო−ცა გა−ვალთ, კა−რე−ბი
გა−და−კე−ტე რა−ზე−ბით,
გან−ჯი−ნა−ში ჩა−კე−ტე
ჭი−ქე−ბი და ვა−ზე−ბი.
მე−ტი რა და−გი−ბა−როთ,
თვით მიხვ−დე−ბი და−ნარჩენს...
ჰო, ა−სან−თი არ ან−დო,
თო−რემ ხან−ძარს გა−ა−ჩენს.
- ჰო−და, ა−სე თუ გინ−დათ,
დე−დი−კო და მა−მი−კო:
ა−რა−ფე−რი შე−ემ−თხვეს
ჩემს პა−ტა−რა და−ი−კოს;
თუ გინ−დათ, რომ ქე−თი−ნოს
ა−რა−ფე−რი ეტ−კი−ნოს,
მე გა−მიშ−ვით კი−ნო−ში,
თქვენ მი−ხე−დეთ ქე−თი−ნოს.
ნოდარ დუმბაძე
|
ლექსები ოჯახის წევრებზე |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
