|
ქეთინო, გამოიცანი! |
|
მტე−რი−ა სიბ−ნე−ლის,
მტე−რი−ა წყვდი−ა−დის,
ყვე−ლა−ზე ლა−მა−ზი,
ყვე−ლა−ზე თბი−ლი,
დი−ა−დი,
ზვი−ა−დი,
ნა−ზი და კე−თი−ლი
ი−ძი−ნებს ღა−მით და
იღ−ვი−ძებს დი−ლით.
პ ა ს უ ხ ი :
ყვე−ლა−ზე ლა−მა−ზი?
ყვე−ლა−ზე კე−თი−ლი?
ზვი−ა−დი,
დი−ა−დი,
რა ა−რის ნე−ტა?
შენ თუ მზე გგო−ნი−ა,
ა−რა ხარ მარ−თა−ლი,
ეს გახ−ლავთ ჩე−მი და
მა−ნა−ნას დე−და.
გ ა მ ო ც ა ნ ა :
ყვე−ლა−ზე ძლი−ე−რი,
ყვე−ლა−ზე მა−მა−ცი,
ლა−მა−ზი ფა−ფა−რით,
ძლი−ე−რი ტო−რით,
გრუ−ხუ−ნა,
ბრუ−ხუ−ნა,
სა−მართ−ლის გამ−ჩე−ნი,
ქვეყ−ნად რომ ა−რა ჰყავს
ტო−ლი და სწო−რი.
პ ა ს უ ხ ი :
გრუ−ხუ−ნა?
ბრუ−ხუ−ნა?
ძლი−ე−რი, მა−მა−ცი?
ნე−ტავი რად უნ−და
მიხ−ვედ−რა ა−მას?
შენ ლო−მი გგო−ნი−ა?
ა−რა ხარ მარ−თა−ლი,
ეს გახ−ლავთ ჩე−მი და
მა−ნა−ნას მა−მა.
ნოდარ დუმბაძე
|
ლექსები თამაშზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
