ნაბია და წკიპა
გახ−სოვს, ბე−ბომ რომ გაგწკი−პა?
ვაშ−ლის ქურ−დი დე−დის კალ−თას
ა−მო−ე−კარ, რო−გორც ტკი−პა.
-შე ნა−ბი−ავ, მე−რე მა−გას
ვი−ნა მა−ლავს, ვი−ნა ჩქმა−ლავს!
თუ მა−რე−ა, შენ კი ჩემ−ზე
ცო−ტა რა−მე მო−გი−პა−რავს?!
-ა−ბა რო−დის? -ა−ი გუ−შინ,
თუნ−და ვკი−თხოთ, ე−გე, ჯი−ბოს,
შერ−ცხვე−ნი−ლი ის გა−მოდ−გეს,
ტყუ−ი−ლე−ბი ვინც ჩაჯი−ბოს!
-რა−ო, რა−ო?! რა−და ცრუ−ობ,
შე ბაბ−რი−ავ, შე ნა−გა−ზა!
ფე−ლა−მუ−შის კოვ−ზი ცხვირ−ში
დე−დამ მაშ ვის უ−თა−ვა−ზა?
-წი−ტებს ვლოკდი!-ჰოდა რად−გან
ვე−ღა−რაფ−რით და−გი−ო−კა,
მსუ−ნაგ−სა და ავ−მუ−ცე−ლას
ცი−ცხვიც მი−ტომ გა−გა−ლო−კა.
-ბი−ჭო, მე−რე, გა−ნა ა−მას
შენ ე−ძა−ხი ქურ−დო−ბა−სა?!
შე მუდ−რე−გო, ა−ღარ გახ−სოვს:
საწ−ნა−ხელ−ში ყურძ−ნო−ბი−სა
ტკბი−ლის ნაცვ−ლად ჩა−ფუ−ნი−დან
ვი−ნა ყლა−პა ჩუ−მად დურ−დო?
ვინ გა−თა−თხეს? მე თუ წკი−პა?
ავ−ყი−ავ და მართ−ლა ქურ−დო!
-ა−ბა რო−დის? ა−ბა რო−დის?
მ−ტყუ−ანს მოს−ტყდეს მართ−ლა ე−ნა;
ცილს რომ მწა−მებ უ−ნა−მუ−სოდ,
ე−სეც შე−ნა, ე−სეც შე−ნა!
ორ პა−წი−ა მებრ−ძოლს შო−რის
დატ−რი−ალ−და ჩხუ−ბის ჯა−რა;
ტკბილ ღი−მი−ლით გაშ−ვე−ლე−ბა
ი−სევ ბე−ბომ და−აჩ−ქა−რა:
ა−იწია კა−ბის კალ−თა,
ხე−ლი ჯი−ბეს და−ისწორა,
ა−მო−ი−ღო წყვი−ლი ვაშ−ლი
და ცალ-ცალკე გა−უ−გო−რა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გააფრთხილეთ ბავშვი ცვლილების შესახებ
თუ რაიმე სიტუაციურ ცვლილებაზე თქვენს შვილს უარყოფითი რეაქცია აქვს, იქნება ეს ტელევიზორის გამორთვა, თამაშის შეწყვეტა საჭმელად ან მეგობრის სახლის დატოვება, ეს ხდება იმიტომ, რომ მას წინასწარ არ აფრთხილებთ. „სკოლაში ჩვენ ვატყობინებთ ბავშვებს ცვლილების შესახებ, რათა მათ ჰქონდეთ საკმარისი დრო რაღაცის დასასრულებლად“, აღნიშნავს კოენ-დორფმანი. „თუკი სახლიდან 8:30-ზე გადიხართ, გააფრთხილეთ თქვენი შვილი ამის შესახებ 8:15-ზე, რათა მას კიდევ ხუთი წუთი ჰქონდეს სათამაშოდ და წინასწარ გასათვალისწინებლად. დააყენეთ ტაიმერი, რათა მან აკონტროლოს დრო“.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
 |
მერანინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ქეთინო, გამოიცანი!ნოდარ დუმბაძე |
 |
აკაკის ლანდიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მომჩივანი დათვიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დედალუარა ჭანტურია |
 |
გურია და ბიჭი ლექსოიოსებ ციცქიშვილი |
|
დაჭრილი შველილუარა ჭანტურია |
|
ნაძვის ხის სიმღერანოდარ დუმბაძე |
|
სად იყო სმენა და გაგონება?გალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მახეში გაბმული ჩიტიაკაკი წერეთელი |
 |
ასპინძის ომზედბესიკი |
|
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სწავლა მოსწავლეთადავით გურამიშვილი |
 |
ვარდიდავით მაჩაბელი |
