|
შოშია |
|
შენ ა−სე ად−რი−ა−ნა−და?
- რა ვქნა, ვერ ვძლებ−დი, სულ მუ−დამ
ვი−ყა−ვი დარ−დი−ა−ნა−და.
გუ−ლი და სუ−ლი, სურ−ვი−ლი
სულ ა−ქეთ მე−ზი−დე−ბოდ−ნენ,
სა−მი−ვე ერ−თად ტო−კავდ−ნენ,
ქერქ−ში ა−ღა−რა დგე−ბოდ−ნენ.
ვი−ცო−დი, ზამთ−რის ნა−წყვე−ტი
აქ კი−დევ და−მიხვ−დე−ბო−და,
შე−მა−წუ−ხებ−და შიმ−ში−ლი
და კი−დეც შემ−ცივ−დე−ბო−და.
მაგ−რამ მი−ვენ−დე იღ−ბალ−სა,
არ შე−ვუ−შინ−დი ზამ−თარ−სა
და მო−ვა−ტა−ნე კი−დევაც
ჩე−მი სამ−შობ−ლოს მთა-ბარსა.
არ−ცა მღა−ლა−ტობს ი−მე−დი,
ფრთებ−სა შლის ჩე−მი გუ−ნე−ბა;
თვალს იფშვ−ნეტს ნამ−ძი−ნა−რევ−სა,
იღ−ვი−ძებს, დგე−ბა ბუ−ნე−ბა.
მოსჩ−ქე−ფენ ნა−კა−დუ−ლე−ბი,
მორ−ბი−ან, მო−იმ−ღე−რი−ან,
ამსხვ−რე−ვენ ყი−ნულთ ბორ−კილ−სა,
ველ−თა სიმწ−ვა−ნეს ე−ლი−ან.
მეც ვე−გე−ბე−ბი გა−ზა−ფხულს
ფრთე−ბის ქნე−ვით და სტვე−ნი−თა,
ვა−ხა−რებ დიდს და პა−ტა−რას
მის მოსვ−ლას ტკბი−ლის ე−ნი−თა.
რა ვქნა, ვერ ვძლებ−დი შორს ქვეყ−ნად,
გუ−ლი სულ ა−რა დგე−ბო−და,
იქ მუ−დამ დარდ−ში მყო−ფელ−სა
აქ შვე−ბა მე−ლო−დე−ბო−და!
შიო მღვიმელი
|
ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე, ლექსები ზამთარზე |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
