|
ას ორი წლის კუს ოცნება |
|
რაც ის−წავ−ლა, კარ−გად ახ−სოვს,
ას ო−რი წლის კუს.
მაგ−რამ მა−ინც კვლავ სკო−ლა−ში
სი−ა−რუ−ლი სურს.
- რა−ტომ უნ−და ჩა−მოვრ−ჩე−ო
სწავ−ლა−ში−ო სხვას.
ან და ჩემ−ზე ვინ−მემ ცუ−დი,
რა−ტომ უნ−და თქვას!
წინ ხომ კი−დევ, ბევ−რი დამრ−ჩა
გა−სავ−ლე−ლი გზა.
ა−მი−ტო−მაც, ყვე−ლაფ−რისთ−ვის
მინ−და ვი−ყო მზად.
- რა დროს შე−ნი სწავ−ლა−ო -
კუს დას−ცი−ნა ბუმ.
- სწავ−ლა სი−ბე−რემ−დე−ა−ო -
უ−პა−სუ−ხა კუმ.
- მე−რე სი−ბე−რე სწავ−ლაში
არ შე−გიშ−ლის ხელს?
- რა−ტომ ვი−თომ! მწამს, ვი−ცო−ცხლებ
კი−დევ ას ორ წელს.
ჯანსაღი ცხოვ−რე−ბის წე−სით
ვ−ცხოვ−რობ, ვუვ−ლი თავს,,,
ორ კვი−რა−ში ქორ−წი−ლი მაქვს,
სა−ცო−ლე კუც მყავს.
უფრო მე−ტიც, უ−მაღ−ლეს−ში
ჩა−ბა−რე−ბა მსურს.
მარ−თა−ლი−ა, ვერ შე−ვეშ−ვი
ზან−ტად სიარულს;
მაგ−რამ მჯე−რა, ჩემ−ნა−ირ კუს
მი−ზან−და−სა−ხულს;
გან−გე−ბაც კი, ვერ მო−აკ−ლებს
ნა−ნატრ სი−ხა−რულს.
ელიზბარ გაბუნია
|
ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
