|
გამარჯობა, სოფელო! |
|
და გუ−ლის და−მატკ−ბო−ბე−ლო,
შენ, გა−მარ−ჯო−ბა, სო−ფე−ლო,
ამწ−ვა−ნე−ბუ−ლო სო−ფე−ლო!
თქვენ, გა−მარ−ჯო−ბა, ვე−ლე−ბო,
მთე−ბო, თეთრ−ნაბ−დი−ა−ნე−ბო,
ბა−რა−ქი−ა−ნო ყა−ნე−ბო,
ყა−ნე−ბო, ოქ−როს ყა−ნე−ბო!
მოვ−დი−ვარ გა−ხა−რე−ბუ−ლი,
მოვ−დი−ვარ გა−ლა−ღე−ბუ−ლი,
დამხვ−დით ჩანჩ−ქერ−თა გუ−გუ−ნით,
მინდვ−რად ქედ−ნე−ბის ღუ−ღუ−ნით;
წისქ−ვი−ლის ტკბი−ლი ზღაპ−რე−ბით,
ნის−ლის გაშ−ლი−ლი აფ−რე−ბით,
დი−ლით ცვარ-ნამის ვერ−ცხლი−თა,
ცა−ში გაჭ−რი−ლი მერ−ცხლი−თა...
მოვ−დი−ვარ გა−ხა−რე−ბუ−ლი,
მოვ−დი−ვარ, არ ვგვი−ან−დე−ბი,
ა−მინ−თეთ, ა−მი−ჩი−რაღდ−ნეთ
ფე−რა−დი გან−თი−ა−დე−ბი!..
ნახ−ვამ−დის, სას−წავ−ლე−ბე−ლო,
კვლავ ჩქა−რა და−გიბ−რუნ−დე−ბი,
რომ და−ვე−წა−ფო სწავ−ლა−სა,
რომ გა−სა−ხე−ლო ხუ−თე−ბით.
ალეკო შენგელია
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
