ამ მიწის ბედი ჩემი ბედია
მის ბეჭ−ზე ბე−ჭით ვთი−ბავ ბა−ლა−ხებს,
მე თუნ−და არ ვთქვა, მთე−ბი გე−ტყვი−ან,
რაც მა−წუ−ხებს და რა−იც მა−ლა−ღებს.
ამ ცის ქვეშ ვ−ცხოვ−რობ უ−მი−სა−მარ−თოდ,
ცა ა−რის ჩე−მი ჭერ−ხო და ბა−ნი,
სა−წუთ−რო ჩემ−ზე ი−სე ბა−ლა−ხობს,
რო−გორც უ−ღელ−ში ნა−ბა−მი ხა−რი.
და−ვა−ლა−ჯუ−ნებ დე−და−მი−წა−ზე,
ბრუ−ნავს მი−წა და მეც მატ−რი−ა−ლებს,
სა−დღაც მივ−დი−ვარ, გზა მი−დევს შო−რი,
წვეთი-წვეთ ვტო−ვებ უ−კან მზი−ა−ნეთს.
ამ მი−წის ბე−დი ჩე−მი ბე−დია,
ამ მი−წის ბეჭ−ზე დამ−წე−რეს ჯვა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - წერილი მეგობარს
თათულის ნაირ ადამიანებზე მინდა მოგიყვეთ. ასე მგონია, სამყაროს მთავარი ძალები მათ ძარღვებში მიედინება. ისინი ქმნიან ყველაფერს ამ ქვეყნად, რადგან რეალური ქმედება ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ექიმინოდარ დუმბაძე |
 |
ნინოს შიშიელენე სალარიძე |
 |
ქარი მოგონებათაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ნოდარიკოს გასაჭირინოდარ დუმბაძე |
 |
გაბუტულან ტოროლებინატალია ნადირაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ელვაელენე სალარიძე |
 |
თიკანინათია აბულაძე |
|
პოეტსგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ინდაურიმანანა ტონია |
 |
მზეო, მზეო ცხრათვალავმაყვალა მრევლიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ხულიგანინოდარ დუმბაძე |
 |
კატა, თაგვი და მურალუარა ჭანტურია |
 |
გუთნის დედაილია ჭავჭავაძე |
 |
ხევზედ მიდიან ნისლებივაჟა–ფშაველა |
 |
მახეში გაბმული ჩიტიაკაკი წერეთელი |
