ამ მიწის ბედი ჩემი ბედია
მის ბეჭ−ზე ბე−ჭით ვთი−ბავ ბა−ლა−ხებს,
მე თუნ−და არ ვთქვა, მთე−ბი გე−ტყვი−ან,
რაც მა−წუ−ხებს და რა−იც მა−ლა−ღებს.
ამ ცის ქვეშ ვ−ცხოვ−რობ უ−მი−სა−მარ−თოდ,
ცა ა−რის ჩე−მი ჭერ−ხო და ბა−ნი,
სა−წუთ−რო ჩემ−ზე ი−სე ბა−ლა−ხობს,
რო−გორც უ−ღელ−ში ნა−ბა−მი ხა−რი.
და−ვა−ლა−ჯუ−ნებ დე−და−მი−წა−ზე,
ბრუ−ნავს მი−წა და მეც მატ−რი−ა−ლებს,
სა−დღაც მივ−დი−ვარ, გზა მი−დევს შო−რი,
წვეთი-წვეთ ვტო−ვებ უ−კან მზი−ა−ნეთს.
ამ მი−წის ბე−დი ჩე−მი ბე−დია,
ამ მი−წის ბეჭ−ზე დამ−წე−რეს ჯვა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეზღუდეთ ეკრანული დრო და წაახალისეთ ბავშვები, რომ ითამაშონ აქტიური თამაშები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დღეს ახალი წელიათინათინ კვირიკაძე |
 |
მე ვინც მიყვარდაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
კურდღლის სიზმარიხალხური |
 |
ინტერნეტ-გმირიმზია გოგნიაშვილი |
 |
ლეკვი და ძერალუარა ჭანტურია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დედაანა ნოდარიძე |
|
მაისის ისრითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
თოვლის პაპას დარიგებანათია აბულაძე |
 |
*** (ერთს რომ ერთი მივუმატოთ)ცირა ტურაშვილი |
 |
ჩვენი სახლი, ჩვენი ოჯახინესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მელიქიშვილის გამზირიმურმან ლებანიძე |
 |
მუქთა მჭამელებიმანანა ტონია |
 |
უშგულელი თოვლის ბაბუელენე სალარიძე |
 |
მინდა რამ ვთქვააკაკი წერეთელი |
|
სპილომანანა ტონია |
