ამ მიწის ბედი ჩემი ბედია
მის ბეჭ−ზე ბე−ჭით ვთი−ბავ ბა−ლა−ხებს,
მე თუნ−და არ ვთქვა, მთე−ბი გე−ტყვი−ან,
რაც მა−წუ−ხებს და რა−იც მა−ლა−ღებს.
ამ ცის ქვეშ ვ−ცხოვ−რობ უ−მი−სა−მარ−თოდ,
ცა ა−რის ჩე−მი ჭერ−ხო და ბა−ნი,
სა−წუთ−რო ჩემ−ზე ი−სე ბა−ლა−ხობს,
რო−გორც უ−ღელ−ში ნა−ბა−მი ხა−რი.
და−ვა−ლა−ჯუ−ნებ დე−და−მი−წა−ზე,
ბრუ−ნავს მი−წა და მეც მატ−რი−ა−ლებს,
სა−დღაც მივ−დი−ვარ, გზა მი−დევს შო−რი,
წვეთი-წვეთ ვტო−ვებ უ−კან მზი−ა−ნეთს.
ამ მი−წის ბე−დი ჩე−მი ბე−დია,
ამ მი−წის ბეჭ−ზე დამ−წე−რეს ჯვა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, ამოიცნოს და დაასახელოს სხვადასხვა ემოცია, როგორიცაა სიხარული, სევდა, ბრაზი, შიში და ა.შ.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ალვები თოვლშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ნაძვის ხემარიჯანი |
 |
ხუროილია სიხარულიძე |
 |
*** (მომილოცე და მაკოცე)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
დათვის ბელინათია ჯანაშია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საქართველო მომიქარგეცირა ქიტიაშვილი |
 |
ენა ქართულისოფია ბარშოვა |
 |
ვაზი გვიხმობსნესტან კუპრავა |
 |
ულტიმატუმინანა გასვიანი |
 |
მერცხლებილელა ცუცქირიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
გაზაფხულიმანანა ტონია |
 |
საშობაო იავნანამაია კარსელი |
|
მშვიდზე მშვიდიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
იერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემომეყარა ყივჩაღიხალხური |
