ამ მიწის ბედი ჩემი ბედია
მის ბეჭ−ზე ბე−ჭით ვთი−ბავ ბა−ლა−ხებს,
მე თუნ−და არ ვთქვა, მთე−ბი გე−ტყვი−ან,
რაც მა−წუ−ხებს და რა−იც მა−ლა−ღებს.
ამ ცის ქვეშ ვ−ცხოვ−რობ უ−მი−სა−მარ−თოდ,
ცა ა−რის ჩე−მი ჭერ−ხო და ბა−ნი,
სა−წუთ−რო ჩემ−ზე ი−სე ბა−ლა−ხობს,
რო−გორც უ−ღელ−ში ნა−ბა−მი ხა−რი.
და−ვა−ლა−ჯუ−ნებ დე−და−მი−წა−ზე,
ბრუ−ნავს მი−წა და მეც მატ−რი−ა−ლებს,
სა−დღაც მივ−დი−ვარ, გზა მი−დევს შო−რი,
წვეთი-წვეთ ვტო−ვებ უ−კან მზი−ა−ნეთს.
ამ მი−წის ბე−დი ჩე−მი ბე−დია,
ამ მი−წის ბეჭ−ზე დამ−წე−რეს ჯვა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს ჯანსაღი კვება, რომელიც აძლიერებს ორგანიზმს და ამცირებს სტრესს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სათვალენოდარ დუმბაძე |
|
დღეობანოდარ დუმბაძე |
 |
მუხალუარა ჭანტურია |
 |
მთვარე ჭაშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გაბუტულან ტოროლებინატალია ნადირაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბაბუნინია კაპანაძე |
 |
შემოდგომამ გაგვახარანესტან კუპრავა |
 |
მუხლუხოს მუხუდომარიამ წიკლაური |
 |
სწავლა იწყებაქეთევან კვიტატიანი |
|
დილის ნიავილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ოღონდ შენ გამიღიმელილი ნუცუბიძე |
 |
ჩემი სიმღერააკაკი წერეთელი |
 |
მუშაილია ჭავჭავაძე |
 |
ბაქია მამლაყინწამანანა ტონია |
 |
საახალწლო სიზმარივასილ გულეური |
