ამ მიწის ბედი ჩემი ბედია
მის ბეჭ−ზე ბე−ჭით ვთი−ბავ ბა−ლა−ხებს,
მე თუნ−და არ ვთქვა, მთე−ბი გე−ტყვი−ან,
რაც მა−წუ−ხებს და რა−იც მა−ლა−ღებს.
ამ ცის ქვეშ ვ−ცხოვ−რობ უ−მი−სა−მარ−თოდ,
ცა ა−რის ჩე−მი ჭერ−ხო და ბა−ნი,
სა−წუთ−რო ჩემ−ზე ი−სე ბა−ლა−ხობს,
რო−გორც უ−ღელ−ში ნა−ბა−მი ხა−რი.
და−ვა−ლა−ჯუ−ნებ დე−და−მი−წა−ზე,
ბრუ−ნავს მი−წა და მეც მატ−რი−ა−ლებს,
სა−დღაც მივ−დი−ვარ, გზა მი−დევს შო−რი,
წვეთი-წვეთ ვტო−ვებ უ−კან მზი−ა−ნეთს.
ამ მი−წის ბე−დი ჩე−მი ბე−დია,
ამ მი−წის ბეჭ−ზე დამ−წე−რეს ჯვა−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოიყენეთ საზოგადოებრივი ტრანსპორტი ან ველოსიპედი
ხშირად სიარულის ნაცვლად გამოიყენეთ საზოგადოებრივი ტრანსპორტი ან ველოსიპედი, რათა შეამციროთ ჰაერის დაბინძურება.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ელვარე და ლომფერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
დედი, უთხარ პიკოს...ელიზბარ გაბუნია |
 |
იყალთოშიანა კალანდაძე |
 |
თამარ დედოფალი ვიყავხალხური |
|
შენ ზღვის პირადგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ოლიკო და გაგულანუნუ ჯანელიძე |
 |
სწავლა მომწყურდამარი დიერა |
 |
ბალი, ბავშვები და ჩიტებინესტან კუპრავა |
 |
ცურვა ვიცითგიორგი წერეთელი |
|
დაფრინავენ ჩიტუნებინესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მსუნაგი დათუნიამანანა ქურდაძე |
 |
ტასო ვარ თუ პეპი?!ელენე სალარიძე |
 |
*** (ათხოვებენ კუს სპილოზე)ქეთევან კვიტატიანი |
|
იქით ნუში, აქეთ ნუში…გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ისევ შენ, ისევ, ქალაოვაჟა–ფშაველა |
