ბედისწერის ცხენი
მაგ−რად ა−რის ჩარ−ჭო−ბი−ლი პა−ლო,
ზოგ−ჯერ წყე−ნით, ზოგ−ჯერ აღ−მაფ−რე−ნით
სა−დღაც მი−ვალთ, რა−ღა−ცა−ზე ვწვა−ლობთ.
თოკს ვერ გა−წყვეტს ბე−დის−წე−რის ცხე−ნი,
პა−ლოს მაღ−ლა არ გა−უშ−ვებს მი−წა,
ვე−რა ვხვდე−ბით, რა−გინდ ბევ−რი შევძ−ლოთ,
ვე−რასოდეს ვერ მი−ვაღ−წევთ მი−ზანს.
თოკს ა−ბი−ა ბე−დის−წე−რის ცხე−ნი,
ტრი−ა−ლებს და გვატრი−ა−ლებს ჩვენც,
ცა არ მო−ჩანს მაღ−ლა ა−საფ−რე−ნი,
თო−კი ი−ჭერს ბე−დის−წე−რის ცხენს.
ბე−დის−წე−რა ხარ−ხა−რებს და ხა−რობს,
კარ−გად ი−ცის, ვი−ნა ვართ და რა ვართ,
ერ−თხელ უნ−და მი−წა ა−მო−თხა−რონ,
თო−კის ბო−ლო სამა−რისკენ გვწევს.
და ერ−თხელაც, გა−ი−ლე−ვა თო−კი,
ბე−დის ცხე−ნით გაფ−რინ−დე−ბა სუ−ლი,
გას−რულ−დე−ბა დღე−ნი ჩვე−ნი ყო−ფის
და დად−გე−ბა მარ−ტო−ო−ბა სრუ−ლი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ტანტრუმის დროს შეინარჩუნეთ სიმშვიდე და ნუ აჰყვებით ემოციებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ცაზე იარე, მთვარეოვაჟა–ფშაველა |
 |
იქით ნუში, აქეთ ნუში…გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ტურამ წააცანცალამაყვალა მრევლიშვილი |
 |
გაზაფხულინუნუ კერესელიძე |
|
ჰე, მამულო!გალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბებოს და ბაბუს ჯვრისწერამზია გოგნიაშვილი |
 |
შემოდგომაქეთევან კვიტატიანი |
 |
თამარ მეფესხალხური |
 |
გამოცანალუარა ჭანტურია |
 |
ნუგეშიელენე სალარიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
აკაკის ლანდიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
უშგულელი თოვლის ბაბუელენე სალარიძე |
|
დამსეტყვე, ცაოვაჟა–ფშაველა |
|
გლეხის სიმღერავაჟა–ფშაველა |
|
დღეობა აქვს მაჩვსნინო მზესელი |
