ბედისწერის ცხენი
მაგ−რად ა−რის ჩარ−ჭო−ბი−ლი პა−ლო,
ზოგ−ჯერ წყე−ნით, ზოგ−ჯერ აღ−მაფ−რე−ნით
სა−დღაც მი−ვალთ, რა−ღა−ცა−ზე ვწვა−ლობთ.
თოკს ვერ გა−წყვეტს ბე−დის−წე−რის ცხე−ნი,
პა−ლოს მაღ−ლა არ გა−უშ−ვებს მი−წა,
ვე−რა ვხვდე−ბით, რა−გინდ ბევ−რი შევძ−ლოთ,
ვე−რასოდეს ვერ მი−ვაღ−წევთ მი−ზანს.
თოკს ა−ბი−ა ბე−დის−წე−რის ცხე−ნი,
ტრი−ა−ლებს და გვატრი−ა−ლებს ჩვენც,
ცა არ მო−ჩანს მაღ−ლა ა−საფ−რე−ნი,
თო−კი ი−ჭერს ბე−დის−წე−რის ცხენს.
ბე−დის−წე−რა ხარ−ხა−რებს და ხა−რობს,
კარ−გად ი−ცის, ვი−ნა ვართ და რა ვართ,
ერ−თხელ უნ−და მი−წა ა−მო−თხა−რონ,
თო−კის ბო−ლო სამა−რისკენ გვწევს.
და ერ−თხელაც, გა−ი−ლე−ვა თო−კი,
ბე−დის ცხე−ნით გაფ−რინ−დე−ბა სუ−ლი,
გას−რულ−დე−ბა დღე−ნი ჩვე−ნი ყო−ფის
და დად−გე−ბა მარ−ტო−ო−ბა სრუ−ლი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ისაუბრეთ თქვენს გრძნობებზე გულწრფელად და ღიად, მაგრამ მოერიდეთ ბრალდებებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ორი ვედრებადუტუ მეგრელი |
 |
მივეგებოთ თოვლის პაპას!ნიკოლოზ ჩაჩავა |
 |
ალუბალიქეთევან გარაყანიძე |
 |
შემოდგომის სურათიხათუნა გულიაშვილი |
 |
ქალაქი და სოფელინოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მკვეხარახალხური |
 |
გილოცავთ ნიკოლოზობას!მარი დიერა |
 |
ჯ - ეილელა გაბური |
 |
წიგნის ჭიანუნუ ჯანელიძე |
 |
მამალიელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ანდერძილადო ასათიანი |
 |
მშვენიერას ქართველასალექსანდრე ორბელიანი |
 |
პატარა ნიკოლოზის ნატვრაელენე სალარიძე |
 |
ილაპარაკეთლილი ნუცუბიძე |
 |
საფლავი მეფის ირაკლისანიკოლოზ ბარათაშვილი |
