ილიას საღამო
დღეს ი−მე−რე−თის მხა−რე−სა.
ამ ტურ−ფა ა−რე−მა−რე−ში
ფიქ−რებს გან−ვიც−დი მწა−რე−სა.
ვ−დღე−სას−წა−უ−ლობთ კარგ დრე−სა,
და−რა−მე−ბულ−სა შა−ვა−და,
ბოლოს-რა ვიხ−რით მის წინ ქედს,
ვინც ჩე−ვენ მოვ−კა−ლით ძა−ლა−და.
ბოლოს-ღა ვტი−რით და ვნა−ნობთ,
რად მო−ვე−პყა−რით ა−ვა−და,
დიდს მო−ა−მა−გეს მა−მა−სა,
ჩვენს სა−წყლო−ბა−ზე მტი−რალ−სა:
"გა−ფხიზლ−დით", "გა−იღ−ვი−ძე−თო",
და−ი−ცხრო−მე−ლად მყვი−რალ−სა,
ქართ−ველ მუ−შაკ−თა წი−ნამძღ−ვარს
მო−აზ−რეს გა−საკ−ვი−რალ−სა.
გზა შე−ვუ−კა−რით, თო−ფე−ბი
ვეს−რო−ლეთ, რო−გორც ფი−რალ−სა.
მას, ვონც ურ−ჩევ−და თა−ვად−სა,
ძმო−ბა ჰქო−ნო−და გლეხ−თა−ნა,
სწამ−და, რომ ა−მით ძა−ლა−სა
შე−ი−მა−ტებ−და ქვე−ყა−ნა,
და უფ−რო სა−შიშ−რად ჰქმნი−და
ერ−თად ო−რი−ვეს მტერ−ტა−ნა.
ვი−ნაც თა−ვი−სი სამ−შობ−ლო
თვით ღმერთ−ზე მე−ტად ი−წა−მა
და დი−დად პა−ტა−რა ე−რი
გულ−მა ით−ვი−სა მი−სა−მა, უდ−რო−ოდ უნ−და შე−ჭა−მოს
ო−ხერ−მა დედამი−წა−მა?!
ახ, რა ცუ−დი−ა, რა ცუ−დი
გზა-არეულად მსჯე−ლო−ბა,
ცეცხლ-მოდებულის ე−რისა
თა−ვის−ვე თა−ვის მტე−რო−ბა!
დიდ−ხანს ი−ცო−ცხლებს ჩვენ−ში−ა,
ნე−ტავ, ა−სე−თი ხე−ლო−ბა?
შავ−მა დრომ შა−ვი ნა−ყო−ფი
ცა−მოგ−ვა−ბერ−ტყა თავ−ზე−და:
ცრემ−ლი, ცე−ცხლი და მუ−ქა−რა
და−რა−კად გვიდ−გა კარ−ზე−და.
ნუ−თუ არ ა−რის ეხ−ლა დრო,
ვმღერ−დეთ შე−წყო−ბილ ხმა−ზე−და?
გაფ−რინ−დი, ჩე−მო ოც−ნე−ბავ,
გას−ჭერ სამა−რის დი−რე−ნი,
იქ ნა−ხავ მა−მუ−ლიშ−ვილ−თა, -
ა−რი−ან არა-მცირენი, -
და და−ამშ−ვი−დე ამ ამ−ბით
ის ჩე−მი ა−მა−ტი−რე−ნი.
ჩვენს ი−ლი−ა−საც იქ ნა−ხავ,
გ−თხოვ, ა−ნუ−გე−შო სი−ტყვი−თა:
მტკიც−დე−ბა ქართ−ველთ კავ−ში−რი
ძმო−ბა-ერთობის ფი−ცი−თა,
მტერ−სა და მო−კე−თეს ვარ−ცევთ,
კარ−გი და ა−ვი ვი−ცი−თა,
მის ან−დერძს ვიჭ−დევთ გულ−ში ღრმად,
ვა−ტა−რებსთ გუ−ლის ფიც−რი−თა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გაუზიარეთ თქვენი ცოდნა გარემოზე ზრუნვის შესახებ სხვა მშობლებს და ბავშვებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მავნებლებიმანანა ტონია |
 |
სალაღობოლადო ასათიანი |
 |
ქარი არხევდა იტალურ შობის ხეს ტრიპოლისშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
კიდევაც ვნახავ გაზაფხულსვაჟა–ფშაველა |
|
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩ - იტბატონალელა გაბური |
 |
კურდღელი და კუნათია დაშნიანი |
 |
ტყეშიკუკური გოგიაშვილი |
 |
ბეღურანესტან კუპრავა |
 |
ჩემო საქართველოფატმან ბოჭორიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მუშაილია ჭავჭავაძე |
|
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
|
ცხოველთა აღლუმიმანანა ტონია |
 |
ასპინძის ომზედბესიკი |
