მუშური
ერ−თხმად დავს−ძა−ხოთ მუ−შუ−რი;
ე−გებ მა−შინ დაგ−ვა−ვი−წყდეს,
რომ გლეხ−ნი ვართ უ−ბე−დუ−რი!
მარ−ტო ჩვენთ−ვის არ ვმუ−შა−ობთ,
სხვი−საც გვმარ−თებს სამ−სა−ხუ−რი:
ბა−ტო−ნი გვყავს, ვართ სა−წყა−ლი,
უ−პატ−რო−ნო, უ−ბე−დუ−რი!
ყვე−ლა თავ−ში გვი−ჩაჩ−ქუ−ნებს,
გა−რე−შე და ში−ნა−უ−რი;
ცხელ−სა მი−წას უხ−ვად ალ−ბობს
ოფ−ლი, ჩვენ−გან მო−ნა−წუ−რი.
ჩვე−ნი ჯა−ფით მო−ნაყ−ვა−ნი
სხვას−თან მი−დის საზრ−დო პუ−რი,
შინ ცოლ-შვილს შიმ−ში−ლი გვიკ−ლავს,
მაგ−რამ ვინ მი−უგ−დოს ყუ−რი?
მათ−სა საზრ−დოს სხვა ი−ტა−ცებს,
სტი−რის ცო−ლი მე−ძუ−ძუ−რი,
შიმ−ში−ლისგან რძე უშ−რე−ბა,
წი−ვის შვი−ლი უ−სუ−სუ−რი!
ღმერთს ბა−ტო−ნად მო−უ−ცი−ა
ჩვენთ−ვის ერ−თი აზ−ნა−უ−რი,
მისთ−ვის სუყვე−ლა ჩვე−ნა ვართ -
მე−ბეგ−რე−ცა და მსა−ხუ−რი.
მის−გან ტანჯ−ვას რომ მოვრ−ჩე−ბით,
მა−შინ გვტან−ჯავს მი−სი ფუ−რი!
უ−პატ−რო−ნოდც არ ვარ−გი−ვართ,
რო−გორც ცხვა−რი უმ−წყემ−სუ−რი.
მა−შინ ყვე−ლა ბა−ტო−ნია!
გამ−კი−თხა−ვი სა−დღა ა−რი!...
მდი−ვან−ბე−გის ბო−ქა−უ−ლებს
გა−ე−ღე−ბათ სახ−ლის კა−რი.
სულ მათ მი−აქვთ, რაც რო−მა გვაქვს:
ქა−თა−მი, თხა, ძრო−ხა, ცხვა−რი.
ჩვენ ყო−ველ−დღე ტანჯ−ვას ვე−ლით!..
გლე−ხებს რა გვაქვს გასახა−რი?
სა−მარ−თალს კო−ლოფ−ში სძი−ნავს,
ის არს ფუ−ლის მეგობა−რი,
არ იღ−ვი−ძებს, თუ უ−ფუ−ლოდ
მას−თან მი−ვი−და სტუმა−რი!
შინ−დის წკნე−ლებ−ზე სწე−რი−ა
ჩვე−ნი სა−ხე−ლი და გვა−რი...
გან−ვაგრ−ძოთ, ძმე−ბო, მუ−შუ−რი,
ჩვე−ნი სევ−დის განმაქა−რი!
ბანს გვე−ტყვი−ან ნაღვ−ლი−ა−ნად
არე-მარე, მთა და ბა−რი!
ნუ−თუ გულგ−რი−ლად უ−ყუ−რებს
ჩვენს ტანჯ−ვასა მაცხოვა−რი!...
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აკაკი წერეთელის სხვა ლექსები:
ახალი გზა |
ჩანგური |
სულიკო |
გაზაფხულის მაყრები |
მუხამბაზი |
წაახალისეთ ოჯახური დროის გატარება
გაატარეთ დრო ერთად, რათა გააძლიეროთ ოჯახური ურთიერთობები.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვაჟა-ფშაველას ნაამბობილადო ასათიანი |
|
ბარდნალალადო ასათიანი |
 |
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
 |
ციცინათელააკაკი წერეთელი |
 |
ოპუნცია კაქტუსიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
წერილინინია კაპანაძე |
 |
ზამთარინესტან კუპრავა |
 |
ხილთა ქებაიოსებ ციცქიშვილი |
 |
თ - ოხიტარალელა გაბური |
|
ჩემი ბაღიიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
კლდე და მდინარევაჟა–ფშაველა |
|
არწივივაჟა–ფშაველა |
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
|
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
|
მხიარული ზღაპარი ნოტებზემანანა ტონია |
