|
ჩანგური |
|
ვუძღვნი ან. მუსხელიშვილისას
მე ჩან−გუ−რი მისთ−ვის მინ−და,რომ სი−მართ−ლეს მსა−ხუ−რებ−დეს,
გა−ნამტ−კი−ცოს აზ−რი წმინ−და,
გულს სიწ−მინ−დით ა−ხუ−რებ−დეს!
ერ−თი ჰქონ−დეს მას სა−გა−ნი:
ჰარ−მო−ნი−ა მი−სი ხმე−ბის
ცხოვ−რე−ბა−ში ი−ყოს ბა−ნი
ხან ლხე−ნის, ხან მწუ−ხა−რე−ბის!
აღ−ტა−ცე−ბით სიმ−თა ჟღე−რა
გა−მოს−ცემ−დეს მაგ−ნი−ტის ხმას
და მა−ზე−დაც ჩე−მი მღე−რა
ორხ−მო−ვა−ნად გა−მო−ის−მის,
რომ და−ჩაგ−რულს იმ სიმ−ღე−რით
თვალთ ცრემ−ლე−ბი ეშ−რო−ბო−დეს
და მჩაგვ−რელს კი გულ−ში ძგე−რით
ი−სა−რი−ვით ე−სო−ბო−დეს!
მა−შინ მხო−ლოდ ამ ჩემ ჩან−გურს
ა−შორ−დე−ბა უქ−მად გდე−ბა
და, ვინც გრძნო−ბით და−უგ−დებს ყურს,
ვფი−ცავ, არც ის მოს−ტყუვ−დე−ბა!
გა−მიქ−ვავ−დეს მა−შინ ე−ნა,
თუ რომ ვის−მე მი−ვე−ფე−რო,
და გა−მიხ−მეს ეს მარჯვე−ნა,
თუ სიმ−რუ−დით სიმთ ვაჟ−ღე−რო!...
რა−გინდ ბე−დით ვი−ყო კრუ−ლი,
სა−ში−ნე−ლიც მექ−ნეს ბო−ლო, -
არ შედრ−კე−ბა ჩე−მი გუ−ლი,
გინ−და ქვი−თაც ჩა−ვი−ქო−ლო!
სხვი−სი ლხი−ნით ხომ ვი−ხა−რებ,
თუ რომ ჩემ თავს დავრ−ჩი ა−ვად,
და მა−ინც არ აღ−ვი−ა−რებ
შავს თეთ−რად და თეთრ−სა შა−ვად!
მე ჩან−გუ−რი მისთ−ვის მინ−და,
რომ სი−მართ−ლეს მსა−ხუ−რებ−დეს,
გა−ნამტ−კი−ცოს აზ−რი წმინ−და
და გულს წრფე−ლად ა−ხუ−რებ−დეს!
აკაკი წერეთელი 1871 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
