|
ნაძვის ხეო |
|
ლა−მა−ზო და მშვე−ნი−ე−რო,
რო−გორ მინ−და შენს გარ−შე−მო
ვი−ცეკ−ვო და და−ვიმ−ღე−რო!
თბილ ო−თახ−ში მო−გიწ−ვი−ეთ,
გა−ერ−თო და ჩვენც გაგ−ვარ−თო.
ყინ−ვა−სა და სი−ცი−ვე−ში
რა გინ−დო−და ტყე−ში მარ−ტო?
ხე−დავ, სა−ხე გა−გიბრ−წყინ−და,
დაგ−ვიმშ−ვე−ნე ბავშ−ვებს მხა−რი,
ა−ხა−ლი წლის სტუ−მა−რი ხარ,
ჩვე−ნი ზამთ−რის მე−გო−ბა−რი.
ნაძ−ვის ხე−ო, ნაძ−ვის ხე−ო,
ლა−მა−ზო და მშვე−ნი−ე−რო,
რო−გორ მინ−და შენს გარ−შე−მო
ვი−ცეკ−ვო და და−ვიმ−ღე−რო!
იოსებ გრიშაშვილი
|
საახალწლო ლექსები |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
