|
ჩემი პირველი თოვლი |
|
და−ი−ძა−ხა მა−მამ,
უ−ცებ ქურ−ქი ჩა−მაც−ვა და
გა−რეთ გა−მიყ−ვა−ნა.
ცივ−ზე ცი−ვი ფან−ტე−ლე−ბი,
მო−ფარ−ფა−ტებს თეთ−რად,
მო−დი−ან და ჩემს ე−ზო−ში
გროვ−დე−ბი−ან ერ−თად.
თოვ−ლის პა−პა გა−ა−კე−თეთ,
გვე−უბ−ნე−ბა დე−და,
გა−ნა ა−სე ცი−ვი თოვ−ლით,
პა−პა გა−კეთ−დე−ბა?
თოვ−ლი მო−დის, რა კარ−გი−ა,
ჟრი−ა−მუ−ლობს ყვე−ლა,
ჩე−მი თბი−ლი ხე−ლის−გუ−ლი,
თოვლ−მა და−მის−ვე−ლა.
მაია წიგნაძე
|
საახალწლო ლექსები, ლექსები ზამთარზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
