მოხუცის დარიგება
ნუ გა−იხ−დი თა−ნამგ−ზავ−რად,
თო−რემ ბო−ლოს და−ი−ნა−ნებ
და ჩაგყ−ვე−ბა გულ−ში ჯავ−რად.
ვიდ−რე სი−ტყვას წარ−მოთქ−ვამ−დე,
გა−ცხრი−ლე და თქვი შერ−ჩე−ვით,
ა−მით ტყუ−ილს გა−ნი−რი−დებ
და სი−მართ−ლეს შე−ეჩ−ვე−ვი!
და თუ რა−მეს და−ა−შა−ვებ,
თა−მა−მად თქვი: „მე ვიყავი!“
სხვას ნუ ერ−ჩი... დამ−ნა−შა−ვედ
ა−ღი−ა−რე შე−ნი თა−ვი!
ტყუ−ილ მოწ−მედ არ−ვის გაჰყ−ვე,
ქე−დი არ−სად და−ი−ხა−რო;
ტყუ−ილის თქმას გირ−ჩევ−ნი−ა
გულ−ში ტყვი−ა და−ი−ხა−ლო!
ჩე−მო ბალ−ღო, ჩე−მო შვი−ლო,
ჩე−მო ნორ−ჩო მე−გო−ბა−რო,
გ−თხოვ, მო−ხუ−ცის და−რი−გე−ბა
ან−დერ−ძი−ვით მი−ი−ბა−რო!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოციალური ისტორიები დაეხმარება ბავშვს, გაიგოს, როგორ მოიქცეს სხვადასხვა სიტუაციაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდივაჟა–ფშაველა |
 |
შემოდგომა ჰქვიამაყვალა მრევლიშვილი |
 |
სევდის ლაშქარიბესიკი |
 |
კავშირი გულთა შორისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ხმა იდუმალინიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ტყეინგა ქორდელი |
|
სასწაულსგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
დათვის დანაბარებიმზია მექერიშვილი |
 |
რა ჰქნას გულმან, როს ჭმუნვა არ მოეხსნეს?დავით მაჩაბელი |
 |
ვაშლიმაია კარსელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
1795 წლის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
|
გიგივაჟა–ფშაველა |
 |
*** (ათხოვებენ კუს სპილოზე)ქეთევან კვიტატიანი |
|
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მეხანძრე სპილოელიზბარ გაბუნია |
