წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდა

უ−ხე−ლი, ღა−მით ქა−რი დაჰქ−რო−და
და−დიდ−ხანს, დიდ−ხანს არ და−მე−ძი−ნა;
მე მქონ−და ბი−ნა, თავ−შე−სა−ფა−რი,
მაგ−რამ ქა−რიშხალს არ ჰქონ−და ბი−ნა.

ხან კა−რებს უ−კან ა−ტირ−დე−ბო−და,
ხან და−რა−ჯობ−და სარკ−მე−ლის წი−ნა.
გა−და−მი−შა−ლა თვალ−წინ წარ−სუ−ლი
და მწა−რედ, მწა−რედ ა−მაქ−ვი−თი−ნა.

მი−სებრ პო−ე−ტი ვი−ყავ უც−ნო−ბი -
ვე−ხე−ტე−ბო−დი სევ−დი−ან ღა−მეს,
რამ−დენ ტკბილ ფიქ−რებს მო−ე−ღო ბო−ლო,
რამ−დენ ოც−ნე−ბას, რამ−დენ სი−ა−მეს!

წუ−ხე−ლი, ღა−მით ქა−რი დაჰქ−რო−და
და რო−ცა დი−ლით გა−მო−მეღ−ვი−ძა,
ყვი−თელ ფოთ−ლებს და დამსხვ−რე−ულ რტო−ებს
მი−მო−ე−ფა−რათ ყა−მი−რი მი−წა.

ბაღ−ში გა−ვე−დი... ი−ქაც ბი−ლიკ−ზე
ფე−ნი−ლი ი−ყო ფო−თო−ლი რბი−ლი,
და დიდ−ხანს, დიდ−ხანს ვხე−ტი−ა−ლობ−დი
წარ−სულ სიზმ−რებ−ში გა−დაფ−რე−ნი−ლი.
გალაკტიონ ტაბიძე 1914

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.