შენ ზღვის პირად

შენ ზღვის პი−რად მი−დი−ო−დი, მე−რი,
სხივქ−ვეშ თრთო−და შე−ნი ნა−ზი ტა−ნი
და გფა−რავ−და მწვა−ნე სუ−როს−ფე−რი
ცა−ცხვი−სა და ალ−ვის ხე−ი−ვა−ნი.
შენს ღი−მილ−ში მწუ−ხა−რე−ბის ჩქე−რი
მო−უ−ლოდ−ნელ სიყ−ვა−რუ−ლად ვცა−ნი,
რო−გორც მთვა−რის შუ−ქი ალ−მა−ცე−რი,
რო−გორც სი−ოს უ−ცხო მი−მოხვ−რა−ნი.
ამ ღი−მილ−ში კარ−გი, მშვე−ნი−ე−რი
გა−მოკრ−თო−და სევდა-კაეშანი,
რო−გორც სხივ−ზე ყვა−ვი−ლე−ბის მტვე−რი,
ცისკ−რის ნა−მით თრთოლვილ-განაბანი.
იმ ღი−მილ−ზე, იმ სევ−და−ზე ვმღე−რი,
ბანს მაძ−ლე−ვენ ყვა−ვილ−ნი და მთა−ნი.
მე−რი, ჩე−მო შო−რე−უ−ლო მე−რი,
შენს−კენ მოჰქ−რის ბე−დის ი−ალ−ქა−ნი.
გალაკტიონ ტაბიძე 1915

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.