ის

ღა−მემ მო−ვერ−ცხლილ ძა−ფე−ბის გრო−ვა
გა−და−აქ−სო−ვა სარკმ−ლის მწვა−ნე ბროლს,
სარ−კეს ა−ნათრ−თოლს და−უ−ახ−ლო−ვა
და და−ა−თო−ვა სუ−რა−თებს, სა−წოლს.

მე და−მა−ვი−წყდა ძვე−ლი წვა−ლე−ბა
და ვა−ლა−ლე−ბა გრძნო−ბათ დამ−ხო−ბის,
და მახ−სოვს მხო−ლოდ ცის−ფერთ−ვა−ლე−ბა
ი−დუ−მა−ლე−ბა შო−რე−ულ ტრფო−ბის.

მო−მი−ახ−ლოვ−დი, ვით მთვა−რის შუ−ქი,
მი−თხარ, მა−ჩუ−ქე ოც−ნე−ბათ კრე−ბა.
უ−ჩინ−რად ჩნდე−ბა ვნე−ბათ ქარ−ბუ−ქი...
ეს მართ−ლა ხდე−ბა თუ მე−სიზმ−რე−ბა?
გალაკტიონ ტაბიძე 1915

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ჩივილი

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.