ის
გა−და−აქ−სო−ვა სარკმ−ლის მწვა−ნე ბროლს,
სარ−კეს ა−ნათრ−თოლს და−უ−ახ−ლო−ვა
და და−ა−თო−ვა სუ−რა−თებს, სა−წოლს.
მე და−მა−ვი−წყდა ძვე−ლი წვა−ლე−ბა
და ვა−ლა−ლე−ბა გრძნო−ბათ დამ−ხო−ბის,
და მახ−სოვს მხო−ლოდ ცის−ფერთ−ვა−ლე−ბა
ი−დუ−მა−ლე−ბა შო−რე−ულ ტრფო−ბის.
მო−მი−ახ−ლოვ−დი, ვით მთვა−რის შუ−ქი,
მი−თხარ, მა−ჩუ−ქე ოც−ნე−ბათ კრე−ბა.
უ−ჩინ−რად ჩნდე−ბა ვნე−ბათ ქარ−ბუ−ქი...
ეს მართ−ლა ხდე−ბა თუ მე−სიზმ−რე−ბა?
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვებს, რომ პატიოსნება მნიშვნელოვანია და რომ შეცდომების აღიარება არ არის სირცხვილი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემი ქალაქიელენე სალარიძე |
 |
პეპელალუარა ჭანტურია |
 |
სისხლისფერი ყაყაჩოს წვეთიმურმან ლებანიძე |
 |
პატარა მხატვარიგიორგი წერეთელი |
 |
არაბი ხარ?ანა კალანდაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (კიწიალი, კოწიალი)ნუნუ ჯანელიძე |
 |
ლომივასილ გულეური |
 |
დამქროლა ქარმან სასტიკმან, თან წარმიტანა ყვავილინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
რა სევდიან ნანას ამბობს ქარიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მარიკუნანინია კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
იქ პოეზიის ფრიალებს დროშაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ხელოვნებაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
არაგველებიგოდერძი ჩოხელი |
 |
საქართველოს ღირსილილი ნუცუბიძე |
