ლარიქს სიბირიკა
ფიქრს დღე და მოსწ−რე−ბა რად გა−და−ვა−ლი−ე?
ლე−ნა, ე−ნი−სე−ი, ზა−ბა−ი−კა−ლი−ე...
აწ ჩე−მი ოც−ნე−ბა და ჩე−მი ლი−რი−კა
ო−ბო−ლი ნაძ−ვია - ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა.
სხვა ი−ტყვის: სად ჩვე−ნი ქართ−ვე−ლი პო−ე−ტი,
სად მზე კოლ−ხი−დი−სა და სად ჩრდი−ლო−ე−თი!
გან−დევ−ნა მი−წა−მა, ცამ ვერ შე−ი−რი−გა
მა−ღალ−ტა−ნო−ვა−ნი ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა.
ო−ნე−გის სი−შო−რე, უ−რა−ლის ქარ-თოვ−ლი,
ყოფ−ნა ლა−რიქსისა ცი−ვი, მარ−ტო−უ−ლი.
დღე−ე−ბი სით−ბო−სი ვერ−ვინ და−ი−რი−გა
და ა−ღარც შენ გერ−გო, ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა
ი−ყო და−კარ−გუ−ლი - წი−აღს რაც ე−ბა−და,
ად−გილს კა−ტორ−ღათ და გა−და−სახ−ლე−ბა−თა.
დი−დი გარ−და−ტე−ხის ზა−რი და−ი−რე−კა
და შენც მო−გეს−მა ის, ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა!
აწ ვით უ−სა−ზღვრო−ა სივრ−ცე შენს გარ−შე−მო.
ი−ტყვი: გა−იღ−ვი−ძა მხა−რემ მძი−ნა−რე−მო -
ვი−თარ დი−ა−დი−ა იმ გზათ, იმ ა−რე−თა
მძლავ−რი ე−ნერ−გი−ა წყა−ლუხვ მდინა−რე−თა
ა−გერ მო−ნა−დი−რე მო−დის, ვით წვე−უ−ლი,
და მას ა−თას−ფე−რი მო−აქვს ბეწვე−უ−ლი.
თოვ−ლი, რო−გორც მტვე−რი, ი−სე და−ი−რე−კა
შენ−მა განრ−ტო−ე−ბამ, ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა!
ზღაპ−რულ სიმ−დიდ−რე−თა დრო−ა მოგ−რო−ვე−ბის,
ა−უ−რა−ცხე−ლი−ა ოქ−რო - ოქ−როების,
შემ−ჭიდ−რო−ე−ბულ−თა ა−რა აქა-იქა
გა−და−ჭი−მუ−ლი−ა ტუნდ−რა და ტა−ი−გა.
მი−წას ციმ−ბი−რისას ტყე−თა ა−მა−ლე−ბით
მის−დევს თვა−ლუწვ−დე−ნი, ვრცე−ლი ტრა−მა−ლე−ბი
რაც კი ფაბ−რი−კე−ბის დი−დი მი−ლე−ბი−ა,
დი−დი ქარხ−ნე−ბის ხმას შეხ−მატკ−ბი−ლე−ბი−ა.
ყინ−ვა გა−და−ვი−და, ნის−ლი გა−ი−რე−კა -
მა−ისს გა−უ−მარ−ჯოს, ლა−რიქს სი−ბი−რი−კა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
მიირთვით ნელა და გააზრებულად. ისიამოვნეთ საკვების გემოთი და ტექსტურით. ეს დაგეხმარებათ უკეთ გააკონტროლოთ თქვენი მადა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემი სამშობლოლადო ასათიანი |
 |
აკაკის საიუბილეოდვაჟა–ფშაველა |
 |
ჩანგურიაკაკი წერეთელი |
 |
ბუნების ენამანანა ტონია |
 |
ელეგიაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მადლიერი შველიგივი ჩიღვინაძე |
 |
უცნაური მეეზოვენუნუ ჯანელიძე |
|
იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ ატმის ყვავილებსგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ყაყაჩონესტან კუპრავა |
|
ასეთია ზამთრის ღამენესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ვაჟა-ფშაველას ნაამბობილადო ასათიანი |
 |
რაც მიიწერა სოფელმანბესიკი |
|
მერიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
|
ტყუილებიმანანა ტონია |
