მოით მიჯნურნო
ის−მი−ნე−ი, ჩემ−ნი ჭირ−ნი მკვლელ−ნი, რა გვა−რად ჰრთულ−ნი!
აწ მნა−ხეთ ხელ−თა შემბ−რა−ლელ−თა, მიმ−თე−ლეთ წყლულ−ნი!
ჰხე−დავთ, ინ−დელ−თა, მშვილდ-მზიდველთა, და−ის−რეს გულ−ნი?
მათ−გან ტყევე-ქმნილსა, მკვდრად-მიხდილსა მიბ−რუ−ნეთ სულ−ნი!
პირ−სა მთვა−რე−სა, მცი−ნა−რე−სა, ჰშვე−ნი−ან ხალ−ნი,
ვარდ−ნი გაშ−ლილ−ნი ვის−გან ჰშლილ−ნი ა−რის მრა−ვალ−ნი!
მათ-თანა ქმნილ−ნი, უ−ცხოდ თლილ−ნი, ძვირ−ფას−ნი ლალ−ნი,
როს განძ−ღე−ბის, მო−ე−დე−ბის ტრფი−ალ−თა ალ−ნი!
ვჰს−წყევ ბედ−სა ჩემ−სა ასაჩემ−სა: მის−გან ვარ კრულ−ნი!
როს ვნა−ხენ ტა−ნი, მეც−ნეს ზარ−ნი, მო−ა−რუ−ლი−ა!
ზა−რიფ−ნი წელ−ნი ქვეყნის-მწველ−ნი, მო−ხა−რუ−ლი−ა,
ბროლის-ფიცარნი, სა−ფი−ცარ−ნი, არს შემ−კუ−ლი−ა,
ორ−ნი ო−ბოლ−ნი, ეშ−ყის მქონ−ნი, მა−ზედ ბმუ−ლი−ა!
ჰხამს, ყოვ−ლი ბრძე−ნი მის−სა ქე−ბად იყვ−ნენ კრე−ბულ−ნი!
თმა−ნი გი−შერ−ნი ელ−ვა−რე−ნი ტერ−ფამ−დინ მგველ−ნი,
ვინ−ცა შეხვ−დე−ბით, მტუ−რად გახ−დე−ბით, მის−ნი მნახ−ველ−ნი!
მის−თა მიჯ−ნურ−თა წამს შე−ი−პყრობს სენ−ნი მომსვ−რელ−ნი!
მზე ცუდ-მაშვრალობს, ა−მით ნა−თობს მთა−ნი და ველ−ნი!
მას თუ არ ჰშო−რავთ, შე−იქ−ნე−ბით ეშყ−ში დანთქ−მულ−ნი!
ჰო−ი, რა−ბა−მად საკვირველ-არს ჩე−მებრ გაძ−ლე−ბა,
მა−რა−დის სულ-თქმა და ტი−რი−ლი და ქვეყ−ნად რე−ბა,
ეს−რე უ−წყა−ლოდ ჭრა და ხე−ვა და სისხლ−ში ღე−ბა!
ეს მაქვს ნუ−გე−შად: ჩე−მი ბრა−ლი მას ე−კი−თხე−ბა!
ი−ყა−ვით ჩემთ−ვის მგლო−ვა−რე−ნი, გულ-მტკივნეულნი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყურადღება მიაქციეთ თქვენი შვილის ძლიერ ემოციებს
არ დაგავიწყდეთ სოციალური უნარების სწავლება - როდესაც თქვენი აღელვებული შვილი დაწყნარდება, ჰკითხეთ მას: „როგორ გრძნობ თავს?“ და „როგორ ფიქრობ, რა გაგამხიარულებს?“ შემდეგ მოუსმინეთ მას. ის უფრო ადვილად დამშვიდდება თუ მას ამაზე ლაპარაკის უფლებას მისცემთ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ბაიათიალექსანდრე ორბელიანი |
 |
საახალწლოდვაჟა–ფშაველა |
 |
ახალი წელიშიო მღვიმელი |
 |
ვანოგივი ჭიჭინაძე |
 |
ციცინომაია კარსელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჯანჯუხა და ჩურჩხელანუნუ ჯანელიძე |
 |
მელა, მელა, მელაკუდა...ნათია აბულაძე |
 |
შენ აყვავილდი ჩემო სამშობლონანა სამხარაძე |
 |
გაზაფხულიინგა ქორდელი |
 |
კვიციტარიელ ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
აკაკის ლანდიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
*** (ათხოვებენ კუს სპილოზე)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
მე მივხვდი მაგა შენსა ბრალებსაბესიკი |
 |
ქართული სტუმართ-მასპინძლობამანანა ტონია |
 |
სარფელი მეთევზე ბავშვების სიმღერანოდარ დუმბაძე |
