ბულბულის შურსა
მ−წყურ−ნე−ბის თვა−ლით შე−მოგ−ყუ−რებ შე−ნი მსახ−ვე−ლი,
ვარ−დის ე−კა−ლი გულს და−მეც−ვა პირ-გამახვე−ლი!
შენ−გან და−კო−დილს შე−მიბ−რა−ლებ ჩე−მი მნახ−ვე−ლი!
და−მაშვ−რალ−მან სულ მო−ვირ−ბი−ნე შენგ−ნით ახ ვე−ლი!
ვარ−დი ხარ, ჯე−რეთ ა−რა შლი−ლი, ე−დემს ნარ−გე−ბი,
შე−ნის ბულ−ბუ−ლის შე−მა−შა−ლი, შე−მაშ−მა−გე−ბი!
შენ−გან ი−თხო−ვენ შვე−ნე−ბა−სა სხვა−ნი კარ−გე−ბი;
ჩემ−გან რად უნ−და გა−გიკ−ვირ−დეს - და−ვი−და−გე−ბი!
ყოვ−ლი მიჯ−ნუ−რი შენ და−გიწ−ვავს, მი−წის მლახვე−ლი!
თუ სა−მარ−თა−ლი ა−რის სად−მე, - გე−ზი−ა−ნე−ბის!
ყე−ლი გა−მომ−ჭერ, პი−რი დამრ−ჩა შე−ნის და−ნე−ბის!
შე−ნი ბრა−ლე−ბი ჩინუ-მაჩინს გა−იგ−ზავ−ნე−ბის:
შენ−განა მკვდა−რი ბევ−რი ვინ−მე გა−იმჟ−ღავ−ნე−ბის!
კა−ი−ა და მორ−ჩი, ჩემ−ზედ ნუ ხარ თვა−ლის მფახვე−ლი!
მე გუ−ლი სრუ−ლად შე−მოგ−წი−რე, - შენ ხმაც არ გა−მეც!
შენ ჩე−მი ჭი−რი გი−ხა−რი−ან, - მე ვსტირ დღე, ღა−მეც!
მი−თხა−რი, სი−ცო−ცხლის ნაც−ვა−ლი ნე−ტარ რა მო−მეც?
უბ−რა−ლო სუ−ლი მო−მაკვ−დი−ნე, ლახ−ვა−რი და−მეც.
ლა−მის რომ მოვკვ−დე, ვერ შე−ვიქმ−ნა შე−ნი მზრახვე−ლი.
მღიმა−რის პი−რით წა−მი−პა−რე, და−მიდ−გი მა−ხე.
ა−სე მე−გო−ნა, შემრ−ჩე−ბო−და ეგ შე−ნი სა−ხე;
ან−თე−ბულს ცე−ცხლსა შე−საწ−ვე−ლად ხე−ლი შე−გა−ხე.
დამწ−ვა−რი მა−ინც შე−მიბ−რა−ლე, ბე−სი−კი2 ნა−ხე!
ვაჲ, შე−ნი ბრა−ლი, ჩე−მო თა−ვო, ღრუ−ბელს შახვე−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ბესიკის სხვა ლექსები:
გიშრის ნავნი |
პირ ზამბახნი |
ეტლზედ |
ეტრფის მთიებსა |
გამტყორცა სოფელმა |
დაგეგმეთ ყოველკვირეული სათამაშო საღამო, სადაც ყველა ერთად თამაშობთ სამაგიდო თამაშებს ან კარტს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
პატარა ნიკოლოზის ნატვრაელენე სალარიძე |
 |
დამისხი, დამალევინევაჟა–ფშაველა |
 |
ვპოვე ტაძარი შესაფარი, უდაბნოდ მდგარი;ნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ჟირაფიელიზბარ გაბუნია |
 |
გამარჯობა, სოფელო!ალეკო შენგელია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შენ აყვავილდი ჩემო სამშობლონანა სამხარაძე |
 |
ნერგიედუარდ უგულავა |
 |
წელი რომ მოვა ვირთხისნუნუ ჯანელიძე |
 |
კატა და თაგუნათამარ ჭეიშვილი |
 |
პატარა ბიჭის ნატვრახათუნა გულიაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
 |
ილიას მოკვლის გამოაკაკი წერეთელი |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
 |
ასპინძალადო ასათიანი |
