მარად შენ მიმაჩნდე

მა−რად შენ მი−მაჩნ−დე ჩემს დამ−ფარ−ვე−ლად!
მუ−ნი−თა ვარდს მი−ფენ, ვით ამ−ბა−რე−ბით.
ვი−ცი დღე−ნი მიხ−სე−ნი შენს დამ−სახ−მე−ლად,
თავს მით შე−მოგ−წი−რავ მის სა−მა−რე−ბით.

როს ვარ−დი მი−შა−ლე და მან−და−რი−ა,
ოხვ−რი−დი, სწვამ−დი ბულ−ბულს, და მან და−რი−ა;
მკლამს ჩე−მი სალ−ბუ−ნი და მუნ და−რი−ა,
ნუ მ−წყლავ, ნუ გან−მაგ−დებ სხვი−სა მა−რე−ბით!

მე ი−გი ვარ ო−დეს იმ ა−რეს-ა−რა,
არ ჰჭირს რი−დი, ამ ა−რეს ა−რა,
[..............]
მე სხმად მიც−ნა, სხვი−სად ვით ამა−რე−ბით.

ტან ალ−ვა−დო, რხე−ვით და−ი−ა−რე−და,
ვინ გუ−ლი უ−წყა−ლოდ და−ი−ა−რე−და,
შე−ი−წირ−ვი−დი მკვდარს ბე−სიკს და−ი−ა−რე−და,
ნუ თუ კვლავ მა−ცო−ცხლებ მი−თა მარები[თ].
ბესიკი

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.