|
იადონს ის ევარდა |
|
და სუმ−ბულს ის ე−ვარ−და.
თქვა მა−ის−მა: "მე თქვენ−გან
დაბმულ-ვარ ი−სე ვარ და!"
შავ−მან შაშვ−მან ისტ−ვი−ნა.
პირ−ველ ვინ ჰკლა ის, ტვი−ნა,
ეშ−ყი სმა−სა შე−აკ−ლა,
აშ−რო ვი−რემ−დის ტვი−ნა.
მა−ლა−ღურ−მან შა−ლა ხმა;
შევ−ლო გულს მან, შალ ახ−მა;
და−ე−კო−ნა ღუ−ლამ−ბარს,
დასჭ−რა და მან შალ ახ−მა.
თუ−თი ლა−ღობს რა ღაწ−ვად,
მას ვა−დარ−ნეთ რა ღაწ−ვად!
ვეჭვ ყა−ყა−ჩოს უ−ხა−რის,
გულს აჩ−ნი−ა დაღაწ−ვად.
გვრი−ტი ყელ−სა უ−გა−რებს,
არ ავ ხმას აუ−გა−რებს,
შეტკ−ბო−ბით შე−ღუ−ღუ−ნებს,
თვალ-შებნედით გუ−გა−რებს.
ნარ−გიზს და−რა მან და−რა,
რამ−ცა და−რა მანდა−რა!
ა−ჭიკ−ჭიკ−და მერ−ცხა−ლი,
სათ−ზედ და−რა მანდა−რა.
ბა−გედ ვსთქვი შენ−და ლა−ლო;
უ−ცხოს ხმით გშვენს დალა−ლო!
ჰა−ერს ტო−რო−ლა დაგტრ−ფის, -
შეგბ−რალ−დეს შენდ, ალა−ლო!
ნა−რინჯ−თა და−ხეთ, და−ხედ;
მოკ−რე−ფად ა−ხე და−ხედ.
მაჯ−ნუნ−მა ხმა შე−ვა−წყევ
ტან ალ−ვა−და ხე−და ხედ.
ბესიკი
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
