ნუგეში
ვი−ყო უმშ−ვი−დეს წარ−სუ−ლის მტე−რი:
შე−ვი−დე უ−ცხო სიმ−სუ−ბუ−ქე−ში,
გა−მომყ−ვეს ლურ−ჯა ცხე−ნე−ბის მტვე−რი.
ვი−ცი, ეს მხო−ლოდ ი−სე იქ−ნე−ბა,
რო−გორც ყო−ფი−ლა ო−დეს−მე ღა−მით:
დათვ−ლა ნა−ბი−ჯის და და−მიზ−ნე−ბა,
ნის−ლი−ან ა−მინდს, ნის−ლი−ან ა−მინდს!
მაგ−რამ ნაც−ნო−ბი ზმა−ნე−ბა ბრო−ლის
მო−ვა: სა−ლა−მი თა−ნამგრძ−ნობ თვა−ლებს!
მას მო−ი−ზი−დავს ხმო−ბა გას−რო−ლის
და შე−ჩე−რე−ბას მე და−მა−ვა−ლებს.
ვი−ცი: პო−ე−ტის გა−ტე−ხილ სა−ხელს
ბრბო არ და−ინ−დობს გა−სა−თე−ლა−ვად,
მაგ−რამ შე−ნი მზე სიბ−ნე−ლეს გა−ხევს
და და−ად−გე−ბა შუბლს ნა−თე−ლი−ვით.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, შექმნას ყოველდღიური განრიგი, რომელიც მოიცავს სწავლას, თამაშს, დასვენებას და სხვა აქტივობებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ალექსანდრე ყაზბეგსვაჟა–ფშაველა |
 |
ავადმყოფინოდარ დუმბაძე |
 |
საახალწლო სათხოვარიელენე სალარიძე |
 |
შავი ყორანიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
შეჰხედეთ ერთი ღრუბელსავაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
არწივივაჟა–ფშაველა |
 |
თაფლის ქურდიიოსებ ციცქიშვილი |
|
სასწაულსგალაკტიონ ტაბიძე |
|
როგორც სიზმარიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
როგორ დადგა შემოდგომა დათვიანის ტყეშინესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
დიდი თამარივაჟა–ფშაველა |
 |
*** (ათხოვებენ კუს სპილოზე)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
ჩემი ბურთილიდია მეგრელიძე |
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
|
ტასო ვარ თუ პეპი?!ელენე სალარიძე |
