ეს მძინარე მთა და ველი
ხში−რად გულ−ში გა−მი−არ,
ეს მძი−ნა−რე მთა და ვე−ლი
ი−ყოს მრა−ვალ−ჟა−მი−ერ!
შენ, მეღ−ვი−ნე, ღვი−ნო გვას−ვი,
თვალს ნუ მი−ე−ძი−ნე−ბა,
ფიქ−რე−ბი გვაქვს ას−ჯერ ა−სი,
რო−გორც ღრუბ−ლის დი−ნე−ბა.
ნუ−თუ არ−სით ა−რის შვე−ლა
უჩ−ვე−ვი თუ ჩვე−უ−ლი?
გა−დღეგ−ძე−ლოთ ყვე−ლა, ყვე−ლა
ამ სუფ−რა−ზე წვე−უ−ლი.
მწუ−ხა−რე−ბავ, რო−გორც გვე−ლი,
ხში−რად გულ−ში გა−მი−არ,
ეს მძი−ნა−რე მთა და ვე−ლი
ი−ყოს მრა−ვალ−ჟა−მი−ერ!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
განსაზღვრეთ თქვენი ოჯახის ძირითადი ღირებულებები
დაიწყეთ იმით, რომ ერთად დაფიქრდეთ, რა არის თქვენთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი, მაგალითად: პატივისცემა, პასუხისმგებლობა, სიყვარული, პატიოსნება და ა.შ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
შემოდგომამაია წიგნაძე |
 |
დამწველი თავის სიმშვენიერითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სამშობლოიოსებ დავითაშვილი |
 |
პატარა პრანჭიაელიზბარ გაბუნია |
|
მივალ, გადავკოცნიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დამქროლა ქარმან სასტიკმან, თან წარმიტანა ყვავილინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
შემოდგომის საღამოსოფია ბარშოვა |
 |
Საჩუქარი თოვლის ბაბუსნინია კაპანაძე |
|
დღეს მაისი ფერში ნაირ-ნაირშიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გოგიალუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩემი სამშობლოლადო ასათიანი |
 |
დიდი პარასკებიდავით მაჩაბელი |
 |
სიტყვა ეულივაჟა–ფშაველა |
|
ისევ შენ, ისევ, ქალაოვაჟა–ფშაველა |
 |
გაზაფხულიმანანა ტონია |
