|
ყველას რაიმე აქვს სახსოვარი |
|
ზოგს ოქ−რომ−კერ−დით მო−ნაქ−სო−ვა−რი,
სუ−რა−თი რა−მე კარგ−ზე მგლო−ვა−რი,
ყვე−ლას რა−ი−მე აქვს სახ−სო−ვა−რი.
ბა−რა−თი, სისხ−ლის ცრემლ-ნატბოვარი,
ბე−ჭე−დი, ძვირ−ფას ალ−თა მთო−ვა−რი,
სა−ყუ−რე, ტკბი−ლის ჩრდი−ლის მ−თხო−ვა−რი -
ყვე−ლას რა−ი−მე აქვს სახ−სო−ვა−რი.
თმა, რო−გორც გან−ძი ძნელ სა−შო−ვა−რი,
წიგ−ნი რამ ო−მით მო−ნა−პო−ვა−რი,
სა−ფერფ−ლე მა−მის და−ნა−ტო−ვა−რი-
ყვე−ლას რა−ი−მე აქვს სახ−სო−ვა−რი.
სამ−შობ−ლოვ, მა−რად მსა−სო−ო−ვა−რი,
ჰა, ჩე−მი ჩან−გი სწო−რუ−პო−ვა−რი,
ჰა, ჩე−მი გუ−ლიც, რად−გან მგზო−ვა−რი -
ყვე−ლას რა−ი−მე აქვს სახ−სო−ვა−რი
გალაკტიონ ტაბიძე 1934
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
