მივალ, გადავკოცნი
ჩემ−სა მთვა−რე−სა,
სი−ტყვებს გა−დავ−ტყორც−ნი
მწარე-მწა−რე−სა.
გიშ−რის კა−კა−ნა−თებს
ნუ ჰფენ ქა−რებ−სა,
ა−სე ნუ ა−ნა−თებ
ჩემს ბნელ ღა−მე−სა.
მი−ვალ, გა−დაგ−კოც−ნი
ჩემ−სა მთვა−რე−სა,
უ−ა−რესს გა−დავ−ტყორც−ნი
სი−ტყვებს მწა−რე−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აჩვენეთ ბავშვს, როგორ მართავთ სტრესს ჯანსაღად.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დამწველი თავის სიმშვენიერითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მეკვლენაზი კილასონია |
 |
ნინოს შიშიელენე სალარიძე |
|
ალვები თოვლშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ანტონი კათალიკოსზედბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბიჭო, ვისი ხარ მალხაზიხალხური |
 |
თუშეთინინია კაპანაძე |
 |
ეს რა დილა გაგვითენდანუნუ კერესელიძე |
 |
დათვური ამბავიმზია მექერიშვილი |
 |
საქართველოლუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ტყის ზეიმიმანანა ქურდაძე |
|
ლომსაც დაეჭიდებაშოთა ამირანაშვილი |
 |
მშვენიერას ქართველასალექსანდრე ორბელიანი |
|
ირაკლი, მომგები ასი ომისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გიგივაჟა–ფშაველა |
