მივალ, გადავკოცნი
ჩემ−სა მთვა−რე−სა,
სი−ტყვებს გა−დავ−ტყორც−ნი
მწარე-მწა−რე−სა.
გიშ−რის კა−კა−ნა−თებს
ნუ ჰფენ ქა−რებ−სა,
ა−სე ნუ ა−ნა−თებ
ჩემს ბნელ ღა−მე−სა.
მი−ვალ, გა−დაგ−კოც−ნი
ჩემ−სა მთვა−რე−სა,
უ−ა−რესს გა−დავ−ტყორც−ნი
სი−ტყვებს მწა−რე−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - წერილი მეგობარს
თათულის ნაირ ადამიანებზე მინდა მოგიყვეთ. ასე მგონია, სამყაროს მთავარი ძალები მათ ძარღვებში მიედინება. ისინი ქმნიან ყველაფერს ამ ქვეყნად, რადგან რეალური ქმედება ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ანტონი კათალიკოსზედბესიკი |
 |
გაზაფხულის სიმღერაელენე სალარიძე |
 |
საზამთრო და ნესვიმანანა ტონია |
 |
ისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პატარა პრანჭიაელიზბარ გაბუნია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
მხატვარიელენე სალარიძე |
 |
საათინათია აბულაძე |
 |
ჩოჩორითამარ ჭეიშვილი |
 |
მსუნაგი ფისომაია წიგნაძე |
|
თეთრი ფარდაელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მუხის ხეო ნამეხარონუნუ კერესელიძე |
 |
საქართველოო ლამაზოანა კალანდაძე |
 |
გლეხის სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
ცხრა ძმა ხერხეულიძელადო ასათიანი |
 |
ნუ გეშინიაალეკო შენგელია |
