|
ბარდნალა |
|
ბარდ−ნა−ლე−ლე−ბის ბო−რა−ნი,
ვარ−დე−ბი−ა−ნი ბარდ−ნა−რი,
ბულ−ბულ−თა ნა−ამ−ბო−რა−ლი,
ჩე−მი ხორ−გო და მა−რა−ნი,
ჩე−მი ცე−ცხლი და ღა−და−რი,
სახ−ლის წინ ნაგ−რი−გა−ლა−რი,
გა−ფით−რე−ბუ−ლი ჭა−და−რი,
ჩე−მი კა−ვი და სახ−ნი−სი,
ჩე−მი თო−ნე და ბე−ღე−ლი
და დე−და, დიასახ−ლისი,
ჯან−ღო−ნე გა−უ−ტე−ხე−ლი,
ჩე−მი პა−წი−ა ქო−თა−ნი,
დუ−ღი−ლით ნა−ქოთ−ქო−თა−რი!
რა კარ−გი ი−ყო ბარდ−ნა−ლა,
რო−გო−რი სა−თაყ−ვა−ნე−ბი!
ვარ−დე−ბი−ა−ნი ბარდ−ნა−რი
და გუ−მა−რე−შის ყა−ნე−ბი!
თო−ხი პირ−გა−მო−პი−რუ−ლი,
გა−ცი−ე−ბუ−ლი ბი−ნუ−ლი...
გახ−სოვს, ტყე−ე−ბი? ი−რი−ბად
ხე−ზე დაკ−რუ−ლი თარჯები…
ვერ და−ი−ვი−წყებ, ვინც გიყ−ვარს,
შეყ−ვა−რე−ბუ−ლი დარ−ჩე−ბი …
გახ−სოვს, ცხე−ნის−წყლის ნა−პი−რი,
თევ−ზა−ო−ბა და აპ−რი−ლი?
გახ−სოვს, მაჭ−რით რომ გავბ−რუვ−დით,
და ძლივს რომ მი−ვა−ბი−ჯებ−დით,
სახლ−ში რომ ვე−ღარ დავბ−რუნ−დით
მის−გან დამთვ−რა−ლი ბი−ჭე−ბი?
გახ−სოვს, ღვი−ნი−ან შე−მო−დეგს
ა−ი−ვან−ზე რომ შე−მოვ−დექ?
გახ−სოვს, აფ−თა−რი ზამ−თა−რი,
ან გა−ზა−ფხუ−ლი - პი−რი−ქით?
გახ−სოვს, ამ−ტყდა−რი ავ−და−რი
და სა−რეწ−კე−ლას ბი−ლი−კი?
გახ−სოვს, სო−ფე−ლი ლარჩ−ვა−ლი
და მე−წისქ−ვი−ლე დამხრჩ−ვა−ლი?
გახ−სოვს, ჩვენ ორ−ნი მარ−ტო−ნი
და ვარ−დი−გო−რას ხან−ძა−რი
და დი−დი გუ−ჯუ ბა−ტო−ნი
თა−ვი−სი ქამარ-ხანჯალით?
ხან ი−სე ი−ყო, ხან ა−სე,
გახ−სოვს, ცა−გე−რის ჭა−ლა−ზე?
ეჰ, რა იქ−ნე−ბა ხე−ლახ−ლა
და−ი−წყე−ბო−დეს თა−ვი−დან,
რაც დრო−ის დე−ნამ შე−ლა−ხა,
რაც დროს−თან ერ−თად წა−ვი−და!
რა კარ−გი ი−ყო ბარდ−ნა−ლა,
რო−გო−რი სა−თაყ−ვა−ნე−ბი!
შენ, მა−მა−ჩე−მო, რად დარ−დობ,
რამ და−გის−ვე−ლა თვა−ლე−ბი?
ან შენ სა−და ხარ, დე−დი−ლო,
რომ ლექ−სი გა−მა−ბედ−ვი−ნო?!
რად არ ჭიხ−ვი−ნებს ვე−ე−ბა
ლაფ−შა, ლა−გა−მის მკვნე−ტა−ვი?
ჰე−ი, ბავშ−ვო−ბის დღე−ე−ბო,
დაბ−რუნ−დე−ბო−დეთ ნე−ტა−ვი!
რა კარ−გი ი−ყო ბარდ−ნა−ლა,
ბარდ−ნა−ლე−ლე−ბის ბო−რა−ნი,
ვარ−დე−ბი−ა−ნი ბარდ−ნა−რი,
ბულ−ბულ−თა ნა−ამ−ბო−რა−ლი!
ლადო ასათიანი 1940 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
