ბაბუაჩემი

ის, მი−სი დღე და წუ−თი−სო−ფე−ლი,
რო−ცა ს−წყუ−რო−და, სულ ღვი−ნოს სვამ−და,
იდ−გა ბუ−ხარ−თან ხე−ლა−და სვე−ლი
და უღ−ვი−ძებ−და ბა−ბუ−ას მა−დას.
ე−ნამ−ზი−ა−ნი და ზამთ−რის გულ−ში
ტკბი−ლი ქარ−თუ−ლით მო−ლა−პა−რა−კე,
ჰყვე−ბო−და მშვი−დად ბუხ−რის გუ−გუნ−ში
საბა-სულხანის იგავ-არაკებს.
არ ი−შო−რებ−და წელ−ზე სა−ტე−ვარს,
ბა−ტონ−კა−ცუ−რი შვე−ნო−და წვე−რი,
უყ−ვარ−და ლხინ−ში ღა−მის გა−თე−ვა -
მო−გო−ნე−ბე−ბი ძველთაგან-ძველი.
უყ−ვარ−და მო−ხუცს ხმა−ლა−მოწვ−დი−ლი
ქართ−ვე−ლის ეშ−ხი და სი−ლა−მა−ზე,
უყ−ვარ−და შვი−ლი და შვი−ლიშვი−ლიც,
ამ−ღე−რე−ბუ−ლი არ−წი−ვის ხმა−ზე.
ლადო ასათიანი 1938 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.