ბაბუაჩემი
რო−ცა ს−წყუ−რო−და, სულ ღვი−ნოს სვამ−და,
იდ−გა ბუ−ხარ−თან ხე−ლა−და სვე−ლი
და უღ−ვი−ძებ−და ბა−ბუ−ას მა−დას.
ე−ნამ−ზი−ა−ნი და ზამთ−რის გულ−ში
ტკბი−ლი ქარ−თუ−ლით მო−ლა−პა−რა−კე,
ჰყვე−ბო−და მშვი−დად ბუხ−რის გუ−გუნ−ში
საბა-სულხანის იგავ-არაკებს.
არ ი−შო−რებ−და წელ−ზე სა−ტე−ვარს,
ბა−ტონ−კა−ცუ−რი შვე−ნო−და წვე−რი,
უყ−ვარ−და ლხინ−ში ღა−მის გა−თე−ვა -
მო−გო−ნე−ბე−ბი ძველთაგან-ძველი.
უყ−ვარ−და მო−ხუცს ხმა−ლა−მოწვ−დი−ლი
ქართ−ვე−ლის ეშ−ხი და სი−ლა−მა−ზე,
უყ−ვარ−და შვი−ლი და შვი−ლიშვი−ლიც,
ამ−ღე−რე−ბუ−ლი არ−წი−ვის ხმა−ზე.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აუხსენით ბავშვს, რატომ არის მნიშვნელოვანი ნივთების გაზიარება და როგორ უნდა გაიზიაროს ისინი სხვებთან.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ცუგა და ფისოედუარდ უგულავა |
 |
სიტყვა არ წამოგცდეს, რომ შენ დაიღალე,გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
დედამიწამზია გოგნიაშვილი |
 |
ნაძვის ხეოიოსებ გრიშაშვილი |
 |
ყოჩინათია ჯანაშია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
გვირილებილუარა ჭანტურია |
|
მიცვალებულის ხსოვნაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
*** (ცა რა ფერია? - ცისფერი)ანა ნოდარიძე |
|
ჭუკებილუარა ჭანტურია |
 |
ბეჯითი გიოცირა ტურაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ბედისადმიბესიკი |
 |
სად არის სათვალე?იულან ტუვიმი |
 |
ჩემი თხააკაკი წერეთელი |
 |
მე შენი ტრფობით ვერ გავძეხვაჟა–ფშაველა |
 |
ზამთარირაფიელ ერისთავი |
