დასვენების დღე

ვდგა−ვარ და ვხე−დავ, რო−გორ თენ−დე−ბა
ეს დღე — მთი−სა და ბა−რის ზეიმით…
ყო−ველთ−ვის ტკბი−ლად გა−მახ−სენ−დე−ბა
მი−სი უ−ბად−ლო თვა−ლი−სე−ი−რი.
ერ−თხელ მო−სუ−ლი, დი−დი სიჩ−ქა−რით
ქრე−ბა, მი−დის და თვა−ლებს შორ−დე−ბა,
მაგ−რამ ი−სე−ვე, რო−გორც ცის−კა−რი,
კვლავ ი−ბა−დე−ბა და მე−ორ−დე−ბა.
ეს დღე მაღლ−დე−ბა, რო−გორც სი−ცო−ცხლე,
რო−გორც სინ−დი−სი და ერთ−გუ−ლე−ბა,
და−ივ−ლის სახ−ლებს, ჯდე−ბა მინ−დორ−ზე
და გა−ა−ჩა−ღებს მხი−ა−რუ−ლე−ბას.
ის−ვე−ნებს ხალ−ხი, პო−ე−ტი მარ−ტო
ფიქ−რობს და იწ−ვის ლექ−სის მშვე−ნე−ბით
და ვამ−ბობ: ქვეყ−ნად პო−ე−ტის გარ−და
ყვე−ლას ჰქო−ნი−ა დღე დას−ვე−ნე−ბის!
პო−ე−ტი ლექ−სის სტრი−ქო−ნებს ებრძ−ვის
უ−ხი−ლავს, ფა−რულს, ჯერ და−უს−ტამ−ბავს,
მე−რე წა−ვა და შრო−მა−დღეს ე−ტყვის
დას−ვე−ნე−ბის და გარ−თო−ბის ამ−ბავს.
ლადო ასათიანი 1938 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.