პირველი მაისი

ჩე−მო პირ−ვე−ლო მა−ი−სო,
გულს ვარდ−მან სხი−ვი და−ი−სო!
ეს−დენ ელ−ვენ მა−ისს დღე−ნი,
ჰგავს, ბრ−წყინ−ვიდ−ნენ ბევრ−ნი მზე−ნი.
მოჰქ−რო−ლავს ყვა−ვილ−თა სუ−ნი,
ჰა−ვა ფშვი−ვის სამა−ი−სო,
ჩე−მო პირ−ვე−ლო მა−ი−სო,
გულს ვარდ−მან სხი−ვი და−ი−სო.
ველ−ნი მცე−ნა−რით ჭრე−ლო−ბენ;
ავ−რო−რის ცრემ−ლით სვე−ლო−ბენ,
მა−ი−სი ჰხუ−რავს მან−ტი−ად,
ჰშვე−ნისთ ძვირ−ფა−სად ცმა ი−სო.
ჩე−მო პირ−ვე−ლო მა−ი−სო,
გულს ვარდ−მან სხი−ვი და−ი−სო.
ვარ−დი ჰგრძნობს მზი−სა ღი−მილ−სა,
უ−ხა−რის, წმას−ნის წინ−წილ−სა,
ჰკრთო−ლავს ძო−წისფ−რად მზის შუ−ქი,
აწ ახ−ლად, შემდ−გომ, გაი−სო.
ჩე−მო პირ−ვე−ლო მა−ი−სო,
გულს ვარდ−მან სხი−ვი და−ი−სო.
გეს−მით, თქვენ, ვარ−დის ჩურ−ჩუ−ლი,
ბროლ-ლალისფერი უ−სუ−ლო?
მწვა−ნეს ფოთ−ლე−ბის შრი−ა−ლით
ა−მას ხმობს ტურ−ფად ხმა ი−სო:
ჩე−მო პირ−ვე−ლო მა−ი−სო,
გულს ვარდ−მან სხი−ვი და−ი−სო.
ჩე−მი ტრფი−ა−ლი, ცი−ა−ლი,
ა−ლით აღვ−სი−ლი ფი−ა−ლი,
გულ−სა და−მეგზ−ნას, არ მგა−მა,
სხვა ა−რა, მკლავ−დეს, მა, ი−სო.
ჩე−მო პირ−ვე−ლო მა−ი−სო,
გულს ვარდ−მან სხი−ვი და−ი−სო.
დი−ლით ძი−ლით განღ−ვი−ძე−ბულს
ვსჭვრეტ, ცრემ−ლით თვალს დას−ვე−ლე−ბულს,
მზე სხივთ წარ−მო−ხოცთ, ზრუნ−ვე−ლობს,
ტრფი−ა−ლის ზრუ−ვად კმა ი−სო.
ჩე−მო პირ−ვე−ლო მა−ი−სო,
გულს ვარდ−მან სხი−ვი და−ი−სო.
მა−ისს ვს−თხოვ ჩემთ−ვის სა−მო−თხეს,
აღ−მი−ცე−ნებ−დეს სა−მო−თხეს,
ვიშ−ვებ−დე მკრთოლ−ვარს სა−ვა−ნეს,
კარ−ვობ−დეს სუმ−ბულ თმა ი−სო.
ჩე−მო პირ−ვე−ლო მა−ი−სო,
გულს ვარდ−მან სხი−ვი და−ი−სო.
განვ−რი−დეს ნა−თელს ა−რო−დეს,
თუნდ შუ−ქის ღელ−ვა მძლავ−რობ−დეს.
ვე−თი−ნა−თი−ნო ცის−კარ−სა,
აღ−ვაგზ−ნო გუ−ლი და−ი−სო,
ჩე−მო პირ−ვე−ლო მა−ი−სო,
გულს ვარდ−მან სხი−ვი და−ი−სო!
დავით მაჩაბელი

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.