ლოცვა ტრფიალისა
გა−მიქ−რე სურ−ვი−ლის ა−ლი;
რად−გან ამ ცე−ცხლს ვხე−დავ წმი−დად,
წვად არს ჩემ−და ნაპერწკა−ლი.
შენ ლოც−ვას არ მის−მენ ვგო−ნებ!
რომ ფი−ცხელს ჯაჭვს არ მი−ფო−ნებ;
სხვა არ მაქვს სა−შუ−ა−ლო−ბა,
მი−ვე−ახ−ლო მას−ვე მო−ნებ.
სა−ხე მი−სი სა−სოდ ჩე−მად,
კრთო−ლავს, მაგზ−ნობს, მიჩნს ე−დე−მად;
როს გან−ვიც−დი გან−მა−ნათ−ლებს,
ღელ−ვა−ში გულს ვი−გებ გე−მად.
მან არ ი−ცის, მე თუ მი−სი,
სა−ხე მი−ვის ვით მა−ი−სი;
ვით ბულ−ბუ−ლი ვარდს დავ−ხა−რი;
ვით ზამ−თა−რი მზრავს მე ი−სი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ხელოვნება ავითარებს კრეატიულობას და პრობლემის გადაჭრის უნარებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
საახალწლოჯანსუღ ნიქაბაძე |
 |
ფეხი დამადგით...ანა კალანდაძე |
 |
წუთისოფელიხალხური |
|
ლილეხალხური |
 |
შორიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (მზე პირს იბანს და წვეთებით სულ დასველდა საქანელა)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
მახარობელიანზორ აბულაშვილი |
 |
კუზიანი აქლემინათია ჯანაშია |
 |
ზღარბუნია შემარქვესსოფო გასიტაშვილი |
 |
მიგიხვდიგივი ჭიჭინაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ასპინძალადო ასათიანი |
 |
გურიის მთებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გოგჩაალექსანდრე ჭავჭავაძე |
 |
სპლიყვინატალია ნადირაშვილი |
 |
ფისო და ლისიამანანა ტონია |
