ლოცვა ტრფიალისა
გა−მიქ−რე სურ−ვი−ლის ა−ლი;
რად−გან ამ ცე−ცხლს ვხე−დავ წმი−დად,
წვად არს ჩემ−და ნაპერწკა−ლი.
შენ ლოც−ვას არ მის−მენ ვგო−ნებ!
რომ ფი−ცხელს ჯაჭვს არ მი−ფო−ნებ;
სხვა არ მაქვს სა−შუ−ა−ლო−ბა,
მი−ვე−ახ−ლო მას−ვე მო−ნებ.
სა−ხე მი−სი სა−სოდ ჩე−მად,
კრთო−ლავს, მაგზ−ნობს, მიჩნს ე−დე−მად;
როს გან−ვიც−დი გან−მა−ნათ−ლებს,
ღელ−ვა−ში გულს ვი−გებ გე−მად.
მან არ ი−ცის, მე თუ მი−სი,
სა−ხე მი−ვის ვით მა−ი−სი;
ვით ბულ−ბუ−ლი ვარდს დავ−ხა−რი;
ვით ზამ−თა−რი მზრავს მე ი−სი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ მედიტაცია ან გონებამახვილობა
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს მედიტაცია ან გონებამახვილობა, რომელიც ამცირებს სტრესს და შფოთვას.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კომში, კომში, კომარანიკოლოზ ჩაჩავა |
 |
დგება შემოდგომაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
იქით ნუში, აქეთ ნუში…გალაკტიონ ტაბიძე |
|
მეოცნებე აფრებითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მეც გამიშვით სკოლაშინინო მზესელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
სოკოებინესტან კუპრავა |
|
ისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ლეკვის გასაჭირისოფო გასიტაშვილი |
 |
იის სალამინათია აბულაძე |
|
სიბერეგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩემთ მეგობართნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
 |
მივიწყებული ფისოელიზბარ გაბუნია |
 |
მოსწავლე წიწილებიმანანა ტონია |
|
თანამედროვე პირველკლასელიმანანა ტონია |
