ლოცვა ტრფიალისა
გა−მიქ−რე სურ−ვი−ლის ა−ლი;
რად−გან ამ ცე−ცხლს ვხე−დავ წმი−დად,
წვად არს ჩემ−და ნაპერწკა−ლი.
შენ ლოც−ვას არ მის−მენ ვგო−ნებ!
რომ ფი−ცხელს ჯაჭვს არ მი−ფო−ნებ;
სხვა არ მაქვს სა−შუ−ა−ლო−ბა,
მი−ვე−ახ−ლო მას−ვე მო−ნებ.
სა−ხე მი−სი სა−სოდ ჩე−მად,
კრთო−ლავს, მაგზ−ნობს, მიჩნს ე−დე−მად;
როს გან−ვიც−დი გან−მა−ნათ−ლებს,
ღელ−ვა−ში გულს ვი−გებ გე−მად.
მან არ ი−ცის, მე თუ მი−სი,
სა−ხე მი−ვის ვით მა−ი−სი;
ვით ბულ−ბუ−ლი ვარდს დავ−ხა−რი;
ვით ზამ−თა−რი მზრავს მე ი−სი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ოჯახური მოგზაურობები
იმოგზაურეთ ერთად, რათა შექმნათ ახალი მოგონებები და გააძლიეროთ ოჯახური კავშირები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ეს მძინარე მთა და ველიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემოდგომამაია წიგნაძე |
 |
ყოჩინათია ჯანაშია |
 |
თვალს მიხვევენ...აკაკი წერეთელი |
 |
ისევ ფისოელიზბარ გაბუნია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
იანესტან კუპრავა |
 |
ფისუნია კატაუცნობი ავტორი |
|
მიცვალებულის ხსოვნაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მწუხარება შენზეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
დაღლილ წამწამთ ქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ღამურააკაკი წერეთელი |
|
პოეტიაკაკი წერეთელი |
|
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მდინარემანანა ტონია |
|
რაც არ იწვის, არ ანათებსაკაკი წერეთელი |
