ნაპოლეონ
და თქვა: „ა−ბა−ო ხელმ−წი−ფე−ბამ რა შემიძინა?“
და რა ი−ხი−ლა თვისს დი−დე−ბის მსხვერპ−ლი თვის წი−ნა,
მისს მოღ−რუბ−ლულს შუბლს შუ−ქი რა−ღაც გარ−და−ე−ფი−ნა.
„ახ−ლა კი კმა−რა“, თქვა მან გულ−ში, „სურ−ვა აღ−მიხ−და:
სა−ხე−ლი ჩე−მი ვა−სა−ხე−ლე ქვეყ−ნის სა−ოც−რად,
შევ−მო−სე ძა−ლით საყ−ვა−რე−ლი ჩე−მი საშ−ვე−ნად
და და−უ−მო−ნე გულმტ−კი−ცე−ნი მას სადიდებლად“.
„მაგ−რამ მე გვამ−ში სუ−ლი ვერ−ღა მომ−თავ−სე−ბი−ა!
მი−თხზავს გვირგ−ვინ−სა დი−დე−ბისას მე თვი−თონ ბე−დი,
ხო−ლო მე უნ−და მას მო−ვას−ხა შა−რა−ვან−დე−დი;
ჟა−მი ჩე−მია და ჟა−მისა მე ვარ იმედი!“
„მაგ−რამ ვინ ი−ცის, იქ−ნე−ბა რომ ბედ−საც მოვს−წყინ−დე,
და სხვა მან ჩე−მის სა−ხე−ლითა და−აგ−ვირგ−ვი−ნოს!..
ა−რა, ა−რა მრწამს, რო−მე ბედ−მა მე მი−ორ−გუ−ლოს:
მე მან გამ−ზარ−და და თვისს გაწვრთ−ნილს რა−ღა მიხერხოს!“
„ვე−რა გა−უძ−ლებს ნა−პო−ლე−ონ მე−ტო−ქე−ებ−სა!
რა გინდ ძლი−ე−რად, მეც−ნი−ე−რად, ვინ ხელმ−წი−ფებ−დეს,
მა−ინც მე ი−გი ვერ ვით−ვი−სო, ვერ ჩე−მოდ−ნობ−დეს,
თვი−თონ სა−მა−რეც მე−ვიწ−რო−ოს, თუ ტო−ლი მყვანდეს!“
ბევ−რი დღე გა−ვა, რომ ჯერ ბევ−რი ვერ ვცნათ ჩვენ მი−სი!
თვი−თონ სიკვ−დი−ლიც მას უ−ებ−როდ აღ−მოგ−ვი−ჩი−ნებს:
დამქ−რა−ლი ცე−ცხლი და ზღვის ღელ−ვა წარ−მოგ−ვიდ−გი−ნებს
მისს ცე−ცხლსა სულ−სა და ზღვა გულ−სა გან−საკ−ვირ−ვე−ლებს!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
დააწესეთ წესი: „გაჯეტები მანქანაში არა“
შეზღუდეთ გაჯეტების გამოყენება მანქანაში, რათა ბავშვმა ყურადღება მიაქციოს გზას და გარემოს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სარეველამურმან ლებანიძე |
 |
ყინულიდუტუ მეგრელი |
 |
ტკბილი - კბილი?მანანა ტონია |
 |
დიდია თუ პატარაოთარ შალამბერიძე |
 |
მემღერება და ვიმღერივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჭკვიანს სწავლა უნდამანანა კაკაჩია |
 |
კრუხის დარიგებანუნუ ჯანელიძე |
 |
მათე მიდის სკოლაშინანა გასვიანი |
|
პაპა და შვილიშვილიშოთა ამირანაშვილი |
|
ჟრუნი დედალინუნუ ჯანელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
გახსენებამორის ფოცხიშვილი |
|
დღეობა აქვს მაჩვსნინო მზესელი |
 |
თუ დედაენით არ ხარ გაზრდილიიოსებ ნონეშვილი |
 |
ღამურააკაკი წერეთელი |
 |
ცრემლთა მდინარებესიკი |
