სულო ბოროტო, ვინ მოგიხმო ჩემად წინამძღვრად

სუ−ლო ბო−რო−ტო, ვინ მო−გიხ−მო ჩე−მად წი−ნამძღვ−რად,
ჩე−მის გო−ნე−ბის და სი−ცო−ცხლის შენ აღ−მაშ−ფოთ−რად?
მარქ−ვი, რა უ−ყავ, სად წარ−მი−ღე სუ−ლის მშვი−დო−ბა,
რისთ−ვის მო−მი−კალ ყმაწ−ვი−ლის ბრმა სარწ−მუ−ნო−ე−ბა?

ა−მას უ−ქად−დი ჩემს ცხოვ−რე−ბას, ყმაწ−ვილ−კა−ცო−ბას?
თით−ქოს მაძ−ლევ−დი ა−მა სოფ−ლად თა−ვი−სუფ−ლე−ბას,
ტანჯ−ვა−თა შო−რის სი−ა−მე−თა და−მი−სა−ხავ−დი
და თვით ჯო−ჯო−ხეთს სა−მო−თხე−და გარ−და−მიქ−ცევ−დი!

მარქ−ვი, რა იქმ−ნენ საკ−ვირ−ველ−ნი ე−სე აღთქ−მა−ნი?
რად მო−მი−ხიბ−ლე, აღ−მი−რი−ე, წრფელ−ნი ზრახ−ვა−ნი?
სად ხარ, აღმშ−ფო−თო, მი−პა−სუ−ხე, ნუ ი−მა−ლე−ბი,
რა−ტომ გა−ცუდ−და ძა−ლი შე−ნი მომ−ჯა−დო−ე−ბი?

წყე−უ−ლიმც ი−ყოს დღე ი−გი, როს შენ−თა აღთქ−მა−თა
ბრმად მი−ვან−დობ−დი, ვუმსხ−ვერპ−ლი−დი ჩემთ გუ−ლისთქ−მა−თა!
მას ა−ქეთ ა−რის — და−ვუ−კარ−გე მშვი−დო−ბა სულ−სა,
და ვერც ღელ−ვა−ნი ვნე−ბა−თა−ნი მიკვ−ლენ წყურ−ვილ−სა!

გან−ვე−დი ჩემ−გან, ჰოჲ, მაც−თუ−რო, სუ−ლო ბო−რო−ტო!
რა ვარ აწ სოფ−ლად დაშ−თე−ნი−ლი უ−საგ−ნოდ, მარ−ტო.
ჭკუ−ით ურწ−მუ−ნო, გუ−ლით უნ−დო, სუ−ლით მახვ−რა−ლი?
ვა−ი მას, ვი−საც მოხვ−დეს ხე−ლი შე−ნი მსახვ−რა−ლი!
ნიკოლოზ ბარათაშვილი 1843 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.