|
ძია გ...სთან |
|
წა−გარ−თო ა−ვის ე−ნი−სა გესლ−მან;
სატრ−ფო−ნი მის−ნი შე−მო−გა−რე−ნი
გარ−დახ−ვე−წილ−სა და−გიხ−შო ეტლ−მან!
მაგ−რამ გაჩნს კი−დევც გულ−ში მის ა−რე;
გიყ−ვარს ყა−ბა−ხის კარ−გიც და ა−ვი,
თუმც უ−ცხო, უ−ცხო თე−მად ია−რე,
მრა−ვა−ლი კარ−გი ნა−ხე ამბა−ვი. -
მაგ−რამ რას ხე−დავ აწ კრუ−ლი ჩრდი−ლოს?
ა−ჰა ის ღა−მე, ო−დეს სატრ−ფო−ნი
ა−ლა−მა−ზებ−დენ შენს ყა−ბახს ა−მოს,
შე−ნის სიყრ−მი−სა თან-ზრდილნი სწორ−ნი.
ნიკოლოზ ბარათაშვილი 1836 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
