ნუციკო და მარიკო
მა−რიკო: რა−ო, ნუ−ცი, რა ი−ყო?
ნუ−ცი−კო: მსურს თო−ჯი−ნას ჩა−ვაც−ვა,
და−მეხ−მა−რე და−ი−კო.
მა−რიკო: ლურ−ჯი კა−ბა ჩა−აც−ვი,
ლურ−ჯი უფ−რო უხ−დე−ბა.
ნუ−ცი−კო: რა ვქნა თუ და−ი−წუ−ნა,
ძალ−ზე შემიწუხ−დე−ბა.
მა−რიკო: ა−ბა, თვი−თონ ჩა−იც−ვას,
ჩვენ რად უნ−და ვაწ−ვა−ლოთ...
მე−რე ერ−თად დავჯ−დეთ და
წერა-კითხვა ვას−წავ−ლოთ.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ლუარა ჭანტურიას სხვა ლექსები:
დედა |
ჭიამაია |
გოგია და ყურცქვიტა |
ნამდვილი მეგობარი |
ბაბუა |
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები სწავლაზე
 |
პატარა მხატვარიგიორგი წერეთელი |
 |
დედიკოს ვფიცავარნოდარ დუმბაძე |
 |
დათვის ბელინათია ჯანაშია |
 |
სკოლისაკენლუარა ჭანტურია |
|
დარიგებალუარა ჭანტურია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები სწავლაზე
 |
პირობაიოსებ ციცქიშვილი |
|
წერილი ბებიასგიორგი წერეთელი |
|
ზარიშოთა ამირანაშვილი |
|
ჩემი ბაღიიოსებ ციცქიშვილი |
|
ჩემი პირველი მასწავლებელიიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები სწავლაზე
 |
ყინულიდუტუ მეგრელი |
 |
ჯეჯილიიოსებ დავითაშვილი |
 |
ავად გახდა ხუთიანიგივი ჭიჭინაძე |
 |
მე სკოლაში მივდივარქეთევან ქუჩუკაშვილი |
|
რეზიკონიკოლოზ იოსებიძე |
