ალაზანს
და−მიჭკ−ნო ჟამ−თა დე−ნა−მა,
ნდო−მა მო−მაკ−ლო, და−მიგ−დო
სა−სა−პყროდ გუ−ლი რბე−ნა−მა.
სა−ბა ორ−ბე−ლი−ა−ნი.
მდი−ნა−რევ, ჩე−მის მშობ−ლი−ურ მთის ცრემ−ლით შემდ−გა−რო!
აწ შენს კი−დე−ზედ ვდგე−ვარ, დაგც−ქერ მე, მე−გო−ბა−რო!
დაგც−ქერ ჭმუნ−ვი−თა და შენს წყალ−ში ვე−ძებ ჩემს წარ−სულს,
დრო−თა ბრუნ−ვის−გან შენ ზვირთთ შო−რის და−მარ−ხულს, დანთქ−მულს
რაც-კი არს ჩემ-წინ, მო−მა−გო−ნებს მას, რაც დავ−კარ−გე
და რის წუ−ხი−ლიც უ−ნუ−გე−შოდ გულ−ში ღრმად ჩავრ−გე!..
ა−გერ ის მუ−ხა, რომ−ლის ჩრდილ-ქვეშ ვის−ხე−დით ერ−თად
მე და ის, ვინ−ცა აღ−მიჩნ−და მე ცხოვ−რე−ბის ღმერ−თად.
მუ−ნით დაგც−ქერდით: შენ გრგვი−ნავ−დი ა−ღელ−ვე−ბუ−ლი,
ვით შენ ჰღე−ლავ−დი — ი−სეც ჩვენ−ში ჰღე−ლავ−და გუ−ლი;
ორ−ნივ გავსც−ქერ−დით და−უდგ−რო−მელ ზვირთ−თა დე−ნა−სა,
მაგ−რამ მას−ში ჩვენ არ ვე−ძებდით შე−და−რე−ბა−სა.
რად გვინ−დო−და ჩვენ მო−მა−ვა−ლი, როს აწმ−ყო ტკბი−ლი
ი−სე შვე−ნო−და, ვით უ−მან−კო დი−ლის ღი−მი−ლი?
მაგ−რამ წა−რივლ−ტო წუ−თის შვე−ბა ჩვე−ნის გუ−ლისა,
გაჰქ−რა სიბრ−მა−ვე აღ−ტა−ცე−ბულ სიყ−ვა−რუ−ლი−სა!..
წა−მერ−თო ყვე−ლა და წარ−ვი−და ბე−დიც მღი−მა−რი,
წარ−ვი−და, ვი−თა მა−შინ−დე−ლი ზვირ−თი მდი−ნა−რი...
შენც გა−მოცვ−ლილ−ხარ, ა−ლა−ზა−ნო, მუ−ხაც გამხ−მა−რა...
მეც უდროო-დროდ გა−მე−რი−ა თმებ−ში ჭა−ღა−რა...
სად არს ის ღმერ−თა, ი−გი გრძნო−ბა, ის სიყ−ვა−რუ−ლი?
ყვე−ლა წარ−სუ−ლა, რად არ მი−დის ხსოვ−ნა ბედკ−რუ−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
არ შეზღუდოთ ბავშვის შესაძლებლობები
თქვენი პატარას მისია ცხოვრებაში დამოუკიდებლობის მოპოვებაა. ასე რომ, როდესაც მას უკვე დამოუკიდებლად შეეძლება სათამაშოების მილაგება, მაგიდიდან თეფშის აღება და თავად ჩაცმა, ნება დართეთ და არ აუკრძალოთ. პასუხისმგებლობის თავის თავზე აღება ბავშვს ეხმარება თვითდამკვიდრებაში, ხოლო თქვენ მშვიდად ყოფნაში.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები სამშობლოზე
 |
პატარა ნიკოლოზის ნატვრაელენე სალარიძე |
 |
სამშობლოს სიყვარულინაზი თარგამაძე |
 |
სადღეგრძელოგრიგოლ ორბელიანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები სამშობლოზე
 |
საქართველო მიყვარხარქეთევან კვიტატიანი |
 |
ენა, მამული, სარწმუნოებამარი დიერა |
 |
გაზაფხულიილია ჭავჭავაძე |
 |
ჩემი თბილის-ქალაქინესტან კუპრავა |
 |
შეგონებალუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები სამშობლოზე
|
ყვარლის მთებსილია ჭავჭავაძე |
 |
ჩემი სამშობლოლადო ასათიანი |
|
ასპინძალადო ასათიანი |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
|
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
