ალაზანს

სი−ჭა−ბუ−კი−სა ყვა−ვი−ლი
და−მიჭკ−ნო ჟამ−თა დე−ნა−მა,
ნდო−მა მო−მაკ−ლო, და−მიგ−დო
სა−სა−პყროდ გუ−ლი რბე−ნა−მა.

სა−ბა ორ−ბე−ლი−ა−ნი.

მდი−ნა−რევ, ჩე−მის მშობ−ლი−ურ მთის ცრემ−ლით შემდ−გა−რო!
აწ შენს კი−დე−ზედ ვდგე−ვარ, დაგც−ქერ მე, მე−გო−ბა−რო!
დაგც−ქერ ჭმუნ−ვი−თა და შენს წყალ−ში ვე−ძებ ჩემს წარ−სულს,
დრო−თა ბრუნ−ვის−გან შენ ზვირთთ შო−რის და−მარ−ხულს, დანთქ−მულს
რაც-კი არს ჩემ-წინ, მო−მა−გო−ნებს მას, რაც დავ−კარ−გე
და რის წუ−ხი−ლიც უ−ნუ−გე−შოდ გულ−ში ღრმად ჩავრ−გე!..
ა−გერ ის მუ−ხა, რომ−ლის ჩრდილ-ქვეშ ვის−ხე−დით ერ−თად
მე და ის, ვინ−ცა აღ−მიჩნ−და მე ცხოვ−რე−ბის ღმერ−თად.
მუ−ნით დაგც−ქერდით: შენ გრგვი−ნავ−დი ა−ღელ−ვე−ბუ−ლი,
ვით შენ ჰღე−ლავ−დი — ი−სეც ჩვენ−ში ჰღე−ლავ−და გუ−ლი;
ორ−ნივ გავსც−ქერ−დით და−უდგ−რო−მელ ზვირთ−თა დე−ნა−სა,
მაგ−რამ მას−ში ჩვენ არ ვე−ძებდით შე−და−რე−ბა−სა.
რად გვინ−დო−და ჩვენ მო−მა−ვა−ლი, როს აწმ−ყო ტკბი−ლი
ი−სე შვე−ნო−და, ვით უ−მან−კო დი−ლის ღი−მი−ლი?
მაგ−რამ წა−რივლ−ტო წუ−თის შვე−ბა ჩვე−ნის გუ−ლისა,
გაჰქ−რა სიბრ−მა−ვე აღ−ტა−ცე−ბულ სიყ−ვა−რუ−ლი−სა!..
წა−მერ−თო ყვე−ლა და წარ−ვი−და ბე−დიც მღი−მა−რი,
წარ−ვი−და, ვი−თა მა−შინ−დე−ლი ზვირ−თი მდი−ნა−რი...
შენც გა−მოცვ−ლილ−ხარ, ა−ლა−ზა−ნო, მუ−ხაც გამხ−მა−რა...
მეც უდროო-დროდ გა−მე−რი−ა თმებ−ში ჭა−ღა−რა...
სად არს ის ღმერ−თა, ი−გი გრძნო−ბა, ის სიყ−ვა−რუ−ლი?
ყვე−ლა წარ−სუ−ლა, რად არ მი−დის ხსოვ−ნა ბედკ−რუ−ლი!
ილია ჭავჭავაძე 1859 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ლექსები სამშობლოზე

ჩივილი

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.