ქართვლის დედას
ა−რის მშო−ბე−ლი მო−მა−ვა−ლი−სა.
ლე−იბ−ნი−ცი.
ქართვ−ლის დე−და−ო! ძუ−ძუ ქართვ−ლისა
უ−წინ მა−მულ−სა უზრ−დი−და შვილ−სა;
დე−დის ნა−ნას−თან ქვი−თი−ნი მთი−სა
მას უმ−ზა−დებ−და მო−მა−ვალ გმირ−სა...
გაჰქ−რა ის დრო−ცა!.. დიდ−მა ნაღ−ველ−მა,
კირ−თე−ბის ქვე−შე და−ჩაგ−რულ ბედ−მა,
სრუ−ლად მო−გიკ−ლა სი−ცო−ცხლის ძა−ლა,
თვით შე−ნი შვი−ლიც ჩრდი−ლად შესც−ვა−ლა.
მი−თხარ, — სა−დღა−ა მამა-პაპური
მხნე−ო−ბა, ხმა−ლი, მკლა−ვი ქვე−ლუ−რი,
სა−ხე−ლი−სათ−ვის ა−მა−ყი თრთო−ლა,
მა−მუ−ლის მტერ−თან მედ−გა−რი ბრძო−ლა?
მას ნუ−ღარ ვსტი−რით; რაც და−მარ−ხუ−ლა,
რაც უ−წყა−ლოს დროთ ხე−ლით დანთქ−მუ−ლა;
მო−ვიკ−ლათ წარ−სულ დრო−ებ−ზედ დარ−დი...
ჩვენ უნ−და ვსდი−ოთ ეხ−ლა სხვა ვარსკვ−ლავს,
ჩვენ უნ−და ჩვე−ნი ვშვათ მყო−ო−ბა−დი,
ჩვენ უნ−და მივს−ცეთ მო−მა−ვა−ლი ხალხს...
აქ ა−რის, დე−დავ, შე−ნი მა−ღა−ლი
და−ნიშ−ნუ−ლე−ბა და საღმრ−თო ვა−ლი!
აღ−ზარ−დე შვი−ლი, მი−ეც ძა−ლა სულს,
საზრ−დოდ ხმა−რობ−დე ქრის−ტე−სა მცნე−ბას, —
შთა−ა−გო−ნებ−დე კაც−თა სიყ−ვა−რულს,
ძმო−ბას, ერ−თო−ბას, თა−ვი−სუფ−ლე−ბას, -
რომ სი−კე−თისთ−ვის გუ−ლი უთრ−თო−დეს
და მო−მავ−ლისთ−ვის ბედ−თა−ნა ბრძო−დეს...
მენ−დე, მი−ი−ღებს ნერგს, შენ−გან დარ−გულს,
და მოგ−ცემს ნა−ყოფს, ვით კა−ცი, კა−ცურს.
დე−დავ! ის−მი−ნე ქართვ−ლის ვედ−რე−ბა:
ი−სე აღ−ზარ−დე შენ შვი−ლის სუ−ლი,
რომ წინ გა−უძღ−ვეს ჭეშ−მა−რი−ტე−ბა,
უ−კან ჰრჩეს კვა−ლი გა−ნათ−ლე−ბუ−ლი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ემოციური ინტელექტის გამოყენება კონფლიქტების მოგვარებაში
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს ემოციური ინტელექტის გამოყენება კონფლიქტების მოგვარებაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - ზამთარი და ბაჭია (ავტ. ს.მაჭავარიანი)
ბაჭია, ბაჭია, მითხარი , რა გქვია?! თეთრი ხარ, ხან შავი სამოსიც გაცვია! ღუნღულა, ფაფუკი თოვლივით ქათქათა, ცელქი ხარ ,ზამთარში კი გძინავს ხანდახან. დე...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
რაც არ იწვის, არ ანათებსაკაკი წერეთელი |
 |
დედა და პოეტილილი ნუცუბიძე |
 |
*** (ათხოვებენ კუს სპილოზე)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
ნუგეში მგოსნისავაჟა–ფშაველა |
 |
ქეთინონოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
*** (ჩვენი კატა დაიკარგა)ქეთევან კვიტატიანი |
|
სიცოცხლემ შხამი მასმიავაჟა–ფშაველა |
 |
თაფლიდიანა ღვალაძე |
|
თქვენი ჭირიმეაკაკი წერეთელი |
 |
ბეღურები გვასწავლიანმანანა კაკაჩია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ნანაილია ჭავჭავაძე |
|
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
 |
სალაღობოლადო ასათიანი |
|
ვაჟა-ფშაველას ნაამბობილადო ასათიანი |
|
ქებათა-ქებააკაკი წერეთელი |
