მწუხარება
მოლ−ხე−ნით იყვ−ნენ უ−დარ−დელ−ნი მთი−ებ−ნი ცი−სა...
და მე კი მკლავ−და მწუ−ხა−რე−ბის წყლულ−თა ტკი−ვი−ლი,
შიგ გულ−ში მედ−ვა სა−სიკვ−დი−ლო გეს−ლი სევ−დი−სა.
სუ−ლი მი−გუბ−და, გუ−ლი მტეხ−და ტკი−ვი−ლით, ტანჯ−ვით,
თით−ქოს ჩემს გვამ−სა ზედ-გადესხა ნავ−თი მდუ−ღა−რე,
ძარღვ−ნი სკდე−ბოდ−ნენ სა−ში−ნე−ლის წვი−თა და დაგ−ვით,
ტვი−ნი მე−წო−და, გეს−ლი მწვეთ−და თვალ−თა−გან მწა−რე.
ე−სე უ−წყა−ლოდ გან−წი−რუ−ლი და დაშ−თო−მი−ლი
ვეგ−დე მარ−ტო−კა უ−ცხო ცის ქვეშ დიდ კლდი−სა პირ−სა,
ქვე−ყა−ნა−ზედ და ზე−ცა−ზედ კი ი−ყო დუ−მი−ლი,
მოლ−ხე−ნით იყვ−ნენ უ−დარ−დელ−ნი მთი−ებ−ნი ცი−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, რომ იყოს პასუხისმგებელი
ასწავლეთ ბავშვს, იყოს პასუხისმგებელი თავის ქმედებებზე და მათ შედეგებზე.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ხე და ზამთარილუარა ჭანტურია |
 |
შენ გვიანდებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შენნი დალალნი ყრილობენ გველადნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
*** (საწნახელში ნიკა დგას)ელენე სალარიძე |
 |
წუწუნანინო მზესელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბებოიოსებ ციცქიშვილი |
 |
მეფის ქალიმარიამ წიკლაური |
 |
კატა და თაგუნიანესტან კუპრავა |
 |
ნანანოდარ დუმბაძე |
 |
ანბანი გაყოყოჩდანონა ბეჟანიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მოდიოდა ნინო მთებითანა კალანდაძე |
 |
საბავშვო ბაღთან დამშვიდობებამზია გოგნიაშვილი |
 |
ახალი ქოლგაგივი ჭიჭინაძე |
|
კატა, თაგვი და მურალუარა ჭანტურია |
|
დიდი პარასკებიდავით მაჩაბელი |
