დაკარგული ედემი
სა−დაც ი−სე ტკბილ არ ა−რის ძი−ლი,
რო−გორც ტკბი−ლი−ა გა−მოღ−ვი−ძე−ბა;
სა−დაც ბუ−ნე−ბის თა−ვი−სუფ−ლე−ბა
მო−ნე−ბას, რო−გორც უხ−მო ყვედ−რე−ბა,
ცო−ცხალ ფშვე−ნი−თა უ−ყე−ნებს თვალ−სა;
სად და−უ−კარ−გავს მშვე−ნი−ერ ხალხ−სა
იმ თვით ე−დემ−ში თვი−სი ე−დე−მი?
ვის უ−ნა−ხავს ის, სამ−შობ−ლო ჩე−მი?..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
არ შეზღუდოთ ბავშვის შესაძლებლობები
თქვენი პატარას მისია ცხოვრებაში დამოუკიდებლობის მოპოვებაა. ასე რომ, როდესაც მას უკვე დამოუკიდებლად შეეძლება სათამაშოების მილაგება, მაგიდიდან თეფშის აღება და თავად ჩაცმა, ნება დართეთ და არ აუკრძალოთ. პასუხისმგებლობის თავის თავზე აღება ბავშვს ეხმარება თვითდამკვიდრებაში, ხოლო თქვენ მშვიდად ყოფნაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვარდს სიყვარული ეწვიაქეთევან კვიტატიანი |
 |
ნალია თუ ნალი?დიანა ღვალაძე |
 |
ვაიმე, დედის ამაგსახალხური |
 |
ჩვენი ბაღიგივი ჭიჭინაძე |
|
მაღლაით მოვლენ ღრუბელნიხალხური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საათიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
თხოვნამანანა კაკაჩია |
|
თავნება დაიკომანანა კაკაჩია |
 |
დათვი და ფუტკარილელა ცუცქირიძე |
 |
მელაკუდას ჩივილისოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ტყუილების წვიმაგივი ჭიჭინაძე |
 |
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
|
*** (თეთრი კაბა მაცვია)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
დედა ენაგიორგი ლეონიძე |
 |
მუშურიაკაკი წერეთელი |
