|
მაშინ დავსტკბები სრულის სამოთხით |
|
როს, ვით მე გეტრ−ფი, შენ−ცა მეტრ−ფო−დე,
და ქალ−წუ−ლე−ბის კრთო−მით, მორ−ცხვო−ბით
მე შენს სიყ−ვა−რულს მე−უბ−ნე−ბო−დე;
მე დაგ−ყუ−რებ−დე ტრფი−ა−ლე−ბი−თა,
შენ ჩემს გულ−ზე−და თა−ვი გეს−ვე−ნოს;
მ−წყუ−რო−დეს, მაგ−რამ კრძა−ლუ−ლე−ბი−თა
მე შენთ−ვის კოც−ნაც ვერ გა−მე−ბედ−ნოს.
ვიშ, მაგ შენს ნარ−ნარს გულის-ცემასა.
ვით ლოც−ვის ბგე−რას, ლმო−ბით ვის−მენ−დე
და ცოდ−ვილთ ფიქრ−თა ზედ-მოსევასა
შე−ნის სიწ−მინ−დით ვი−გე−რი−ებ−დე...
ილია ჭავჭავაძე 1858 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
