|
ციური ხმები |
|
ეგ საკ−ვირვ−ლე−ბი,
როს მო−მეს−მი−ან,
მსწრაფლ მო−მი−თხრო−ბენ,
სა−ი−დამ სრბი−ან
და სად ს−ცხოვ−რო−ბენ,
და ნელს სი−ხა−რულს
მი−გა−ლო−ბე−ბენ.
ცი−ურ−ნო ხმე−ბო,
ოჰ, საკ−ვირვ−ლე−ბო!
მეც ქვეყ−ნის ხმი−თა,
ხმით ცოდ−ვი−ლი−თა,
მათ ვაძ−ლევ ბან−სა, —
და მშვი−დო−ბა−სა,
აღ−ტა−ცე−ბა−სა
ჰგრძნობს ჩე−მი გუ−ლი
და შევჭვ−რეტ ცა−სა
განც−ვიფ−რე−ბუ−ლი.
ცი−ურ−ნო ხმე−ბო,
ოჰ, საკ−ვირვ−ლე−ბო!
ილია ჭავჭავაძე 27 მარტი, 1859 წ. პეტერბურგი.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
