ეკლიანი მეგობარი

ტყე−ში ახ−ლოს ცხოვრობდნენ:თხუნელა და მაჩ−ვი,
მახრა,თაგვი, ბა−ყა−ყი,ზღარბუნია და−ჩი.

და−ჩი ჯერ სულ ციცქნაა,სწრაფი, ცელ−ქი, მარ−დი,
სულ თა−მა−ში უნდება,ა−რაფრის აქვს დარ−დი.

თაგვ−მა უ−თხრა წრუწუნამ:-ეკალი რომ გაც−ვი−ა,
არ გიხ−დე−ბა გა−იძვრე,წამო ვჭა−მოთ ქაც−ვი−ა.

ნუ დაგვ−ჩხვლი−ტე ზღარ−ბუ−ნა,მე−გობ−რე−ბი ჩი−ვი−ან,
ა−რა−ვინ ე−კა−რე−ბა, სიმწ−რი−სა−გან ტი−რი−ან.

დარ−დობს ნე−ტავ რად გავჩნ−დი ,ე−კა−ლა და ბუს−ხუ−ნა,
თა−გუ−ნი−ა გა−ექ−ცა, ყვე−ლამ წა−ე−ბუ−ზღუ−ნა.

დარ−ჩა მარ−ტოდ მტი−რა−ლი, მე−გო−ბა−რი ა−რა ჰყავს,
ბა−ყა−ყი ხტის,ყიყინებს,თხუნელა კი მი−წას ხრავს.

გა−ი−ხა−და სამოსი,დაუბერა ნი−ავ−მაც,
ეს სიგ−რი−ლე და−ჩიკოს ,მართ−ლაც ძლი−ერ ე−ა−მა.

ა−ი ქურ−ქიც გა−ვიძვ−რე, ხელს შე−მოჰკ−რა ხე−ლი,
და−იბრუნა ზღარ−ბუ−ნამ,მე−გობ−რე−ბი ძვე−ლი.

ძალ−ზედ კარ−გად გაერთო,-ოფლისაგან სვე−ლი,
მიდ−გა წყა−როს ანკა−რას,- გა−იცივა ყე−ლი.

ძმა−კა−ცებ−მა ჭად−რი−სა ,წა−ა−ფა−რეს ფო−თო−ლი,
ზღარ−ბი ა−ვად გამხდა−რაო, ა−ტყდა ტყე−ში ჩოჩ−ქო−ლი.

ციყვ−მაც ხი−დან ისკუპა,მო−უ−ტა−ნა თხი−ლი,
გა−სა−ტე−ხი კი ა−რა,- უკ−ვე გა−ტე−ხი−ლი.

უ−ცებ ცა−ზე გა−მოჩნ−და ის მერ−ცხა−ლი ფრთა−მა−ლი,
თურ−მე ჩამო−უ−ტა−ნა,სხვა ქვეყ−ნი−დან წა−მა−ლი.

სად ი−ყო და სად ა−რა, გაჩნ−და იქ−ვე კა−ლი−ა,
მე−გო−ბა−რი არ გიყ−ვართ!- ეს სულ თქვე−ნი ბრა−ლი−ა.

იმ ყრან−ტა−ლა ყვანჩალამ,ხის ტო−ტი−დან დას−ჩხავ−ლა,
ყლა−პა სი−ცხის წამ−ლე−ბი, ზღარბ−მა სულ მთლად და−ცა−ლა.

მე−გობ−რე−ბი კი მიხვდნენ,იგრძნეს და−ნა−შა−უ−ლი,
დარ−ცხვე−ნილ−ნი უვ−ლი−ან და შე−წყვი−ტეს ხმა−უ−რი.

და−ფა−ცურ−და კურ−დღე−ლი, მო−უ−ტა−ნა ქურ−ქი,
და ჩა−აც−ვეს და−ჩიკოს, გახ−და რო−გორც ბურ−თი..

უთხრეს:--ძლი−ერ გვიყ−ვარ−ხარ მე−გო−ბა−რო ზღარ−ბუ−ნა,
და ი−სე−თიც გვინ−დი−ხარ, რაც შენ ბედ−მა გარ−გუ−ნა...
მანანა ტონია

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.