ტყე−ში ახ−ლოს ცხოვრობდნენ:თხუნელა და მაჩ−ვი,
მახრა,თაგვი, ბა−ყა−ყი,ზღარბუნია და−ჩი.
და−ჩი ჯერ სულ ციცქნაა,სწრაფი, ცელ−ქი, მარ−დი,
სულ თა−მა−ში უნდება,ა−რაფრის აქვს დარ−დი.
თაგვ−მა უ−თხრა წრუწუნამ:-ეკალი რომ გაც−ვი−ა,
არ გიხ−დე−ბა გა−იძვრე,წამო ვჭა−მოთ ქაც−ვი−ა.
ნუ დაგვ−ჩხვლი−ტე ზღარ−ბუ−ნა,მე−გობ−რე−ბი ჩი−ვი−ან,
ა−რა−ვინ ე−კა−რე−ბა, სიმწ−რი−სა−გან ტი−რი−ან.
დარ−დობს ნე−ტავ რად გავჩნ−დი ,ე−კა−ლა და ბუს−ხუ−ნა,
თა−გუ−ნი−ა გა−ექ−ცა, ყვე−ლამ წა−ე−ბუ−ზღუ−ნა.
დარ−ჩა მარ−ტოდ მტი−რა−ლი, მე−გო−ბა−რი ა−რა ჰყავს,
ბა−ყა−ყი ხტის,ყიყინებს,თხუნელა კი მი−წას ხრავს.
გა−ი−ხა−და სამოსი,დაუბერა ნი−ავ−მაც,
ეს სიგ−რი−ლე და−ჩიკოს ,მართ−ლაც ძლი−ერ ე−ა−მა.
ა−ი ქურ−ქიც გა−ვიძვ−რე, ხელს შე−მოჰკ−რა ხე−ლი,
და−იბრუნა ზღარ−ბუ−ნამ,მე−გობ−რე−ბი ძვე−ლი.
ძალ−ზედ კარ−გად გაერთო,-ოფლისაგან სვე−ლი,
მიდ−გა წყა−როს ანკა−რას,- გა−იცივა ყე−ლი.
ძმა−კა−ცებ−მა ჭად−რი−სა ,წა−ა−ფა−რეს ფო−თო−ლი,
ზღარ−ბი ა−ვად გამხდა−რაო, ა−ტყდა ტყე−ში ჩოჩ−ქო−ლი.
ციყვ−მაც ხი−დან ისკუპა,მო−უ−ტა−ნა თხი−ლი,
გა−სა−ტე−ხი კი ა−რა,- უკ−ვე გა−ტე−ხი−ლი.
უ−ცებ ცა−ზე გა−მოჩნ−და ის მერ−ცხა−ლი ფრთა−მა−ლი,
თურ−მე ჩამო−უ−ტა−ნა,სხვა ქვეყ−ნი−დან წა−მა−ლი.
სად ი−ყო და სად ა−რა, გაჩნ−და იქ−ვე კა−ლი−ა,
მე−გო−ბა−რი არ გიყ−ვართ!- ეს სულ თქვე−ნი ბრა−ლი−ა.
იმ ყრან−ტა−ლა ყვანჩალამ,ხის ტო−ტი−დან დას−ჩხავ−ლა,
ყლა−პა სი−ცხის წამ−ლე−ბი, ზღარბ−მა სულ მთლად და−ცა−ლა.
მე−გობ−რე−ბი კი მიხვდნენ,იგრძნეს და−ნა−შა−უ−ლი,
დარ−ცხვე−ნილ−ნი უვ−ლი−ან და შე−წყვი−ტეს ხმა−უ−რი.
და−ფა−ცურ−და კურ−დღე−ლი, მო−უ−ტა−ნა ქურ−ქი,
და ჩა−აც−ვეს და−ჩიკოს, გახ−და რო−გორც ბურ−თი..
უთხრეს:--ძლი−ერ გვიყ−ვარ−ხარ მე−გო−ბა−რო ზღარ−ბუ−ნა,
და ი−სე−თიც გვინ−დი−ხარ, რაც შენ ბედ−მა გარ−გუ−ნა...
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ჯანმრთელმა ბავშვმა ინსტინქტურად იცის რამდენი ჭამოს. თუ ის უარს იტყვის საჭმლის დასრულებაზე, არ დააძალოთ ულუფის დამთავრება. ბავშვი არ მისცემს თავს უფლებას, იშიმშილოს.
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
მეხანძრე სპილოელიზბარ გაბუნია |
|
ინტერნეტი ტყეშინინო მზესელი |
|
მიყვარს ყაბახის არემარე, თვალად საამონიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
|
მგელი და კრავიაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
მოდის წელი ახალინესტან კუპრავა |
|
მოგონება ჩვენი ჭალისაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ვიცანი, ღმერთო, სამყაროვაჟა–ფშაველა |
|
სხვაგან არ მეძიოთლილი ნუცუბიძე |
|
Ძაღლი და სანდრონინია კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
ბაქია მამლაყინწამანანა ტონია |
|
მნათობთადმიბესიკი |
|
გოგჩაალექსანდრე ჭავჭავაძე |
|
მეხანძრე სპილომანანა ტონია |
|
მუშაილია ჭავჭავაძე |
ზოგადი ინფორმაცია
სასწავლო ცენტრი
ბავშვის სახელები
საბავშვო ლექსები
საინტერესო